نئولیدیا
(Neolloydia)
این کاکتوس بومی جنوب
غرب
آ
مریکا ، کوبا
و پهنه ها مرکزی ، شمالی کشور مکزیک است . نام آن از یک فرانسوی به نام
E.lioyd
گرفته شده است . نئولیدیاها به شکل گیاهان دسته
ای و گروهی هستند که شاخه های آنها از پایه کوتاه و ساقه آنها لوله ای و بلندی آنها
از ١٠ تا ٢٠ سانتیمتر دگرگونی دارد ولی در تگزاس گونه ای از این کاکتوس به نام
N.conoidea
به صورت منفرد دیده شده است
.
پیکر
کروی و کوتاه این
کاکتوس از غده های (توبرکولهای) بزرگ درست شده است که به رنگ سبز و آبی
(نزدیک به سبز)
می باشد . بین غده ها ، شمار فراوانی پرزهای سفید وجود دارد . آرئولها دست
کم ٦ تا ٢٥ خار شعاعی انبوه به درازای ٠.٤ تا ١ سانتیمتر دارند. خارهای
کانونی (مرکزی) نیز
بلند و به درازای ٥.٢ سانتیمترند که گاهی قلابدارند . رنگ خارهای کانونی و
شعاعی دگرگونی
داشته و از سفید تا قهوه ای نیز دیده شده اند
.
گلهای بزرگ و چشمگیر نئولیدیاها
در رنگهای زرد و صورتی ، در میانه تابستان پدیدار گشته و قطر آنها به ٦ تا ٧ سانتیمتر
میرسد
.
میوه آنها به رنگ سبز
یا قهوه ای و هنگام رسیدن خشک و کاغذی میشود . این کاکتوس به آسانی از راه کاشت بذر
تکثیر و از راه قلمه نیز زیاد میشود و برای رشد ، خاک مخلوط و زهکشی شده را می پسندد
.
نئولیدیاها به آبیاری
مناسبی به ویژه از بهار تا آغاز پاییز نیاز دارد ولی با فرارسیدن فصل زمستان که زمان
استراحت آنها است محیط خشک را بیشتر می پسندند
.
از گونه های معروف آن عبارتند از :
N.conoidea ،
N.pitispina ،
N.grandiflora ، N.odorata