خسارت
مینوزها :
مینوها
باعث ایجاد لکه‌های زرد در برگها و ریختن نابهنگام آنها می‌شوند.
این گیاهان ضعیف
می‌شوند و شاخ و برگ کم پشتی دارند. ادامه هجوم این آفات باعث خشکیدن سرشاخه‌ها و
ضعیفی بیش از حد گیاهان می‌شود و همچنین باعث مستعد شدن آنها در مقابل بیماریها و
از بین رفتن قسمتهای زرد گیاه در زمستان و سرما می‌شود.
می‌تواند آفت
بسیار مهمی علیه دیگر گیاهان گونه
Crataegus sp
باشد. درختان مورد حمله
شدید این آفت از دور به رنگ قهوه‌ای دیده می‌شوند و بنظر می‌رسند که بوسیله آتش
سوزانده شده‌اند.
خسارت این درختان مدت زمان زیادی طول نمی‌کشد اما باعث کاهش
زیبایی و بازار پسندی می شود. مینوز بلوط معمولاً باعث خسارت جدی در گیاهان نمی‌شود.
اگر طول دوره خسارت زایی آفت بالا باشد باعث کاهش ارزش گیاهان زینتی می‌شود.
مینوز
فان بوسیله درختان قوی جذب می‌شود و این گیاهان معمولاً چندین سال در برابر هجوم
این آفت مقاومت می‌کنند.
خسارت عمده این گیاه باعث کاهش زیبایی و بازارپسندی
گیاهان میزبان است مینوز راج در دو مرحله حشره بالغ و لاروی باعث خسارت درختان می‌شود.
حشرات بالغ در اثر تغذیه باعث ایجاد زخهای گرد و کوچک در روی برگ می‌شوند و همچنین
در اثر تغذیه نامنظم باعث بد شکل شدن برگها می‌شود.
خسارت شدید می‌تواند باعث
ریختن برگها می‌شود بخصوص اینکه درخت تا بهار سال آینده بدون برگ باقی می‌ماند.
این خسارت می‌تواند مخرب باشد بخصوص زمان فروش راجهای کریسمس.
در
جاهایی که این آفت بمقدار زیادی وجود دارد باعث کاهش قدرت رشد و نیرو و توان
درختان می‌شود. در صورت حمله شدید آفت گیاهان بهیچ وجه قابل استفاده نیست.
●
کنترل:
مینوزها
دارای دشمنان طبیعی زیادی می باشند بنابراین باید از سمپاشی بی رویه خوداری کرد.
●
مبارزه غیر شیمیایی
کنترل
اکثر مینوزها بوسیله سوختن برگها در پاییز امکانپذیر است زیرا که لاروها یا شفیره‌ها
درون برگها زمستانگذارنی می‌کنند.
▪
کنترل شیمیایی:
سموم
زیادی جهت مبارزه با مینوزهایی که در شاخ و برگهای ریخته شده روی زمین
زمستانگذرانی می‌کنند قابل دسترس است و می‌بایست در مرحله تخم‌گذاری آفت در شاخ و
برگها استفاده شود.
۱)
دیفلوبنزورون(دیمیلین)
WP
۲۵% به نسبت ۵/. در هزار به محض تفریخ تخمها
۲)
دلتامترین(دسیس)
EC
۲.۵% به نسبت ۵/. در هزار
۳)
پرمترین(آمبوش)
EC
۲۵% به نسبت ۵/. در هزار
۴)
فن پروپاترین(دانتیل)
EC
۱۰% به نسبت ۶/. در هزار
۵)
استامی پراید(موسیپلان)
SP
۲۰% به نسبت ۵/. در هزار
●
مبارزه تلفیقی با مینوزها
این
آفت دارای دشمنان طبیعی متعددی است که در برنامه مبارزه تلفیقی باید به آنها توجه
داشت و با جلوگیری از سم‌پاشی‌های بی‌رویه نسبت به حفظ و حمایت آنها اقدام نمود.
تعداد
نسل هر چهار گونه در نقاط مختلف مشابه یکدیگر است به عبارت دیگر در نقاط بسیار
مرتفع (۲۲۰۰ متری) همه آنها دو نسل و در نقاط بینابینی (حدود ۲۰۰۰ متر) همه آنها
سه نسل و در مناقی شبیه کرج همه آنها چهار نسل در سال دارند. شروع و پایان نسلها
در همه نقاط تحت بررسی تقریباً مشابه می‌باشد.
با
توجه به موارد فوق به این نتیجه می‌رسیم که در زمینه مبارزه شیمیایی بر علیه این
مینوزها می‌توانیم مبارزه را بر اساس مهمترین آنها در منطقه برنامه‌ریزی نمود و
همه را به عنوان یک گونه تلقی نماییم. اصولاً در مورد مینوزها و بر اساس تجارب
سالیان اخیر اگر مبارزه خوب انجام شود حتی در نقاطی با چار نسل حداکثر دو سمپاشی
کافی خواهد بود.
نکته‌ای که از اهمیت زیادی برخوردار نباشد بهتر است که در صورت
لزوم مبارزه را روی نسل دوم پیاده کرد و در آن صورت این سمپاشی را می‌توان با سمپاشی
علیه نسل اول کرم سیب تلفیق نمود. در همین رابطه خوشبختانه مبارزه با نسل سوم
تفاوت چندانی از نظر زمانی با زمان مبارزه با نسل دوم کرم سیب نخواهد داشت.
یک
چنین تلفیقی را در نقاط دو و چهار نسلی نیز می‌توان در مورد کرم سیب و این مینوزها
انجام داد. ولی اگر در ارتفاعات مبارزه علیه نسل اول مینوزها الزامی باشد در آن
صورت می‌توان سمپاشی علیه آنها را با سمپاشی علیه لیسه‌ها که در نقاط مرتفع
تقریباً از جمعیتی قابل توجه برخوردارند تلفیق نمود.
عملیات
شخم پاییزه پس از ریختن برگها نیز می‌تواند از تراکم آفت بکاهد