گروه علف كش های بازدارنده استیل كو آنزیم آ كربوكسیلاز(ACCase)
بازدارنده های ACCase شامل دو خانواده مهم از علف کش ها با نام های آریلوکسی فنوکسی پروپیونات (APP ) و سیکلوهگزانیدیونها (CHD) هستند
که به طورعمومی به آنها فوپها (همان APP ) و دمها (همان CHD ) نیز اطلاق می شود . این علف کش ها عمدتا برای از بین بردن علف های هرز باریک برگ مورد استفاده قرار می گیرند .
بقایای آنها در خاک فعال نیست و در گیاه نیز سریع حرکت نمی کنند . خاصیت انتخابی این علف کش ها در غلات به دلیل متابولیسم آنها توسط غلات است . دامنه انتخابی عمل کردن این علف کش ها ونیز تحمل گیاهان زراعی پهن برگ نسبت به آنها باعث شده است که این علف کش ها به عنوان یکی از مفید ترین علف کش ها در برخی از کشور ها مطرح باشند .
به رغم این که حدودا در اواخر دهه 1970 معرفی شده اند ولی فشار گزینشی ناشی از کاربرد این علف کش ها و نیز کارآیی بالای آنها باعث شده است که تعداد زیادی ازگونه های علف هرزنسبت به این علف کش ها مقاوم شوند . به نظر می رسد که برای بروز مقاومت به این علف کش ها حدود 5 الی 7 بار گزینش توسط این علف کش ها کافی است .
البته در صورتی که علف کش بیش از یک بار در سال مصرف شود ، ممکن است این دوره کوتاه تر شود . مکانیزم هایی که علف های هرز از آن طریق نسبت به این علف کش ها مقاومت نشان می دهند ، شامل تغییردر جذب و انتقال علف کش ، متابولیسم و سمیت زدایی آن و تغییر در محل هدف (ACCase) می باشد . البته در این بین اکثر بیوتیپ های علف هرز مقاوم به APP و CHD که تا به امروز شناسایی شده اند ، از طریق تغییر محل هدف (ACCase ) نسبت به این علف کش ها مقاوم شده اند .
علفکش های آریلوکسی فنوکسی پروپیونات (APP) و سیکلو هگزا نیدیونها (CHD) از علفکش های مهمی هستندکه به صورت پس رویشی و برای کنترل علفهای هرز باریک برگ موجود در گیاهان زراعی و باریک برگ و پهن برگ استفاده می شوند . این بازدارنده ها به طورعمومی تحت عنوان فوپها ودمها معروف هستند.
فوپها و دمها از نظر شیمیایی تفاوتهای عمده ای با یکدیگر دارند . شباهتهای این دو گروه علف کش از نظرفعالیت درگیاه وسطوح فیزیولوژیکی وبیوشیمیایی ، باعث مشابهت خصوصیات کلی ساختاری آن ها به یکدیگر گردیده است و همین امر سبب نحوه عملی مشابه آنها شده است .