هویج وحشی

دانستنیهای علمی

هویج گیاهیست علفی و از خانواده ی آپیاسه و بومی اروپا و آسیاست. حدود 25 گونه در این جنس وجود دارد.

خصوصیات - معرفی

این گیاه علفی دوساله و گلدار است و طول آن به یک متر می رسد. در سال دوم به گل می نشیند.
گل آذین آن چتری است و حدود 3 تا 7 سانتی متر عرض دارد. گل آذین پر از گل های صورتی رنگ قبل از باز شدن گل هاست. پس از اینکه گل ها باز شدند رنگ آنها به سفید تغییر می یابد. در زیر گل آذین برگچه هایی جود دارد. ظاهر گل آذین مشابه با لانه ی پرنده ی است. گل ها پس از خشک شدن بذرهای ریزی را آزاد می کنند.
برگ های این گیاه به صورت سوزنی و منشعب است و ظاهری شوید مانند دارد. ریشه ی این گیاه خوراکی است و خواص بسیاری دارد.

نور مورد نياز زیاد آبياري و رطوبت کمی مرطوب دماي مورد نياز 8 درجه سانتیگراد خاک مورد نياز خاک خنثی با زهکشی بالا حاوی رس و ماسه

خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی

ریشه ی این گیاه ترد و شکننده و شیرین است و دارای منابع ویتامین بالایی است.

خواص دارویی هویج :
   1- برای درمان بیماریهايی كه مربوط به کمبود موادّ غذایی - به خصوص ویتامین‌ها - در بدن هستند ، می‌توان از هويج استفاده كرد.
   2- هويج مقدار زیادی ویتامین‌های C ، B ، A و D دارد و مخصوصا برای درمان اگزما بسیار مناسب است.
   3- هویج پخته به صورت استعمال خارجی ، برای رفع درد و خارش ، و درمان سوختگی‌ها و آکنه استعمال می‌شود.
   ۴- در هويج يک نوع انسولين گياهی وجود دارد كه اثر كم كنندگی قند خون را درا می‌باشد؛ بنابراين بيماران ديابتی و كسانی كه قند خون بالا دارند ، می‌توانند به مقدر كم از اين گياه استفاده كنند.
   ۵- خوردن هويج مقاومت بدن را در مقابل بيماری‌های عفونی افزايش می‌دهد.
   ۶- مصرف هويج در برطرف كردن سرفه‌های مقاوم ، آسم ، ‌خلط خونی و دفع كرم اثر معجزه‌آسايی دارد.

مقابله به آفات هویج وحشی

این گیاه معمولا نسبت به بیماری ها و آفات مقاوم است. اما می تواند به انواع لارو های چوب کبریتی و سوسک های ریز مبتلا شود. نوعی آفت به نام گل ستاره ای زرد که روی برگ های آن را می گیرد و از آن تغذیه می کند می تواند موجب کوچک و رشته ای شدن ریشه های هویج شود. می توان برای کنترل آفات از روش های بیولوپیک مانند رها سازی جیرجیرک ها در مزرعه استفاده نمود.

نحوه تکثیر هویج وحشی

برای کاشت این گیاه بایستی خاک عاری از سنگ باشد.
برای تکثیر این گیاه از روش کاشت بذر استفاده می شود و بذرها را باید در فاصله ی 5 تا 7 سانتی متری از یکدیگر کاشت. این گیاه نیازمند آفتاب فراوان و آبیاری متوسط است. علف های هرز بایستی از اطراف این گیاه حذف شوند. در صورتی که زهکشی خاک خوب نباشد ریشه ها چنگالی شکل خواهند شد.

هشدار - عوارض جانبی

قسمت هایی از اندام هوایی این گیاه اگر بلعیده شوند سمی هستند. چیدن این گیاه می تواند موجب واکنش های آلرژیک و خارش شود.

رازیانه باريجه کرفس زيره سبز