طراحی محوطه به سبک انگلیسی از سبک زندگی مردم روستایی انگلیسی در زمان های گذشته گرفته شده است. در این سبک تنوع گیاهی زیاد بوده ولی گیاهان به صورت فشرده کاشته می شوند.به طور کلی در سبک خانه باغ انگلیسی گیاهان بلند قامت و چند ساله کاشته به صورت نسبتاً متراکم کاشته شده و جلوی آن ها گیاهان کوچک تر قرار داده می شوند که در کنار یکدیگر محیطی رنگارنگ و شاداب تشکیل می دهند.
در زمان های گذشته در کشور انگلیس، بیشتر مردم در روستاهای کوچک زندگی می کردند. دورانی که روستاییان به اصطلاح رعیت نامیده شده و تمام داریی شان در این دنیا یک خانه کوچک و محوطه اطراف آن بود که به دلیل آب و هوای مناسب، تبدیل به باغچه هایی کوچک می شد. این باغچه ها به تدریج به سبک رایج طراحی محوطه در این کشور و سپس کشورهای دیگر تبدیل شد. از آن جا که نقش اصلی این باغچه ها در دوران گذشته تأمین بخشی از غذای مورد نیاز خانواده ها بود، گیاهان متنوع و با تراکم بالا در آن ها کاشته می شد. به این ترتیب خانواده روستایی می توانست حداقل در بخشی از سال به سبزیجات و انواع میوه ها دسترسی داشته باشد. البته در میان انواع گیاهان زراعی و باغبانی، تعداد زیادی هم گل کاشته می شد تا محوطه علاوه بر تأمین غذا، به زیبایی بیشتر خانه و محیط زندگی هم کمک کند.
چگونگی ایجاد سبک خانه باغ انگلیسی
بیشتر گیاهانی که در گذشته در خانه های مردم استفاده می شد حاصل محدودیت ها و شرایط زندگی رعیتی آن ها بود. تکامل این سبک بود که طراحی خانه باغ انگلیسی را ایجاد کرد. بر خلاف رعیت آن زمان، زمین داران و صاحبان قدرت و ثروت و اشرافیان آن زمان که دلیلی برای این حد از فشردگی گل و گیاهان در محوطه خود نمی دیدند، به جای کاشت درختان میوه و سبزیجات بیشتر به کاشت گل و گیاهان زینتی، ایجاد مسیر های پیاده روی سنگی، تزیین محوطه با مجسمه ها و حتی فواره ها روی آورند که سبک طراحی محوطه خطی را به وجود آورد . که مهم ترین مشخصه آن وجود تعداد زیادی
گل رز در اطراف و دیوار ها است. بنابراین دو سبک طراحی خانه باغ انگلیسی و طراحی خطی در مقابل یکدیگر هستند
چطور خانه باغ انگلیسی درست کنیم؟
به طور کلی در طراحی محوطه به سبک انگلیسی گیاهان بلند قامت و چند ساله کاشته به صورت نسبتاً متراکم کاشته شده و جلوی آن ها گیاهان کوچک تر قرار داده می شوند که در کنار یکدیگر محیطی رنگارنگ و شاداب تشکیل می دهند. یکی از مزیت های این طراحی کاهش و کنترل علف های هرز است. معمولاً پس از گذشت چند ماه تا یک سال، گیاهان کاشته شده به اندازه کافی رشد کرده و مانند چتر از رسیدن نور خورشید به گیاهان زیرین که معمولاً
علف های هرز هستند، جلوگیری می کنند.
تنوع در انتخاب گل ها
از آن جا که گیاهان و گل ها در سبک خانه باغ انگلیسی نسبتاً فشرده و نزدیک به هم کاشت می شوند، رعایت فاصله میان بذر هایی که کاشته می شود چندان اهمیت ندارد. تنها موردی که باید به خاطر سپرده شود، حفظ تنوع در انتخاب گل ها و رنگ آن هاست. بهتر است گیاهان لطیف تر و ظریف تر را در میان گل و گیاهان تیغ دار بکارید. از همین استراتژی برای محافظت از گیاهانی که برگ های آسیب پذیر دارند استفاده کنید و آن ها را میان گیاهان مقاومت تر بکارید. یک الگوی رایج برای کاشت گیاهان آن است که تعداد هر نوع گیاه 3 یا 5 در نظر گرفته می شود. در حاشیه باغچه بهتر است تراکم هر گونه را بالا تر برده و مثلاً از هر گیاه 7 یا 9 عدد بکارید. این الگو هم باعث زیبایی و جذابیت نمای کلی باغچه می شود و هم حاشیه و لبه های باغچه را که معمولاً در معرض آسیب بیشتری قرار دارند، تقویت می کند.
گل های استفاده شده در سبک خانه باغ انگلیسی
در سبک خانه باغ انگلیسی معمولاً گل رز، راسن تلخ،
ختمی ،
گل گندم ، علف نقره، پنجمیل،
گل انگشتانه ، خشخاش، زبان پس قفقا ،
گل نخود و ... استفاده می شود. در نهایت باید گفت که انتخاب نوع گل و گیاه ها تا حد زیادی به سلیقه خود شما بستگی دارد.
![طراحی محوطه به سبک انگلیسی]()
![طراحی محوطه به سبک انگلیسی]()