مارانتا گیاهی زینتی و همیشه سبز است که بومی مناطق آمریکای مرکزی و جنوبی، هندوستان و جنوب غربی آسیا میباشد. این گیاه حدود 25 گونه مختلف دارد. برگهای مارانتا حالت منقوش دارد و رگبرگهای رنگی آن کاملاً درون برگها نمایان است. برگها در ساعات روز صاف بوده و هنگام شب رو به بالا جمع میگردد.
زیستگاه مارانتا، مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر است و لذا مناسبترین دما برای رشد آن، محدوده 21 تا 26 درجه سانتیگراد میباشد. کاهش دما به زیر مقادیر 16 درجه باعث پژمردگی و پیچخوردن برگهای آن میگردد.
مارانتا باید از تابش نور مستقیم خورشید بخصوص در تابستان به دور باشد، لذا میتوان در فضاهای داخلی خانگی و دفاتر کار، مارانتا را در فاصله حدود 2 متری از پنجرههای روشن نگهداری نمود.
مارانتا دوستدار رطوبت محیط است و باید در فصول مختلف، مقدار رطوبت مورد نیاز آن را توسط غبارپاشی روزانه در تابستان و هفتگی در زمستان و یا توسط وسایل رطوبتزا یا استفاده از جوشاندن آب در مکانهای داخلی، تأمین نمود. میتوان از تکنیک سنگریزه مخلوط شده با آب در زیر گلدان آن هم جهت ایجاد رطوبت کمک گرفت.
در فصول رشد باید مارانتا توسط کودهای مایع مخصوص گیاهان زینتی، به مقدار یک گرم در لیتر و هر دو هفته یک بار مورد کوددهی قرار گیرد.
بستر محل کاشت مارانتا بخصوص در فصول گرم باید همواره مورد آبیاری قرار گرفته ولی به صورتی که بین دو آبیاری متفاوت، مقداری خاک محل کاشت آن خشک شده باشد تا از آسیب به ریشه گیاه جلوگیری بعمل آید.
معمولاً هفتهای سه مرتبه در تابستان و یک مرتبه در زمستان برای انجام آبیاری کفایت میکند. کمبود آب باعث پیچخوردگی و ریزش برگهای مارانتا خواهد گردید.
زمان مناسب تعویض گلدان مارانتا با یک گلدان بزرگتر فصل بهار است. خاک مناسب مارانتا، خاک دارای زهکشی خوب و با کمی حالت اسیدی است که میتواند مخلوطی از پیت ماس، خاک بوم و پرلایت باشد که هنگام تعویض گلدان جهت تقویت گیاه باید با خاک قبلی تعویض گردد.
مارانتا یکی از زیباترین برگها را در میان گیاهان آپارتمانی دارد و همین خصیصه باعث میشود که این گیاه زیبا تبدیل به یک انتخاب مناسب جهت زیباسازی فضاهای داخلی منزل یا محیط کار بصورت گلدانی و یا کاشت گروهی گردد.
از مارانتا به صورت سبدهای آویزان نیز به منظور ایجاد چشماندازی زیبا فراوان استفاده میگردد.
گیاه مارانتای سالم باید برگهای سالم و بدون پیچخوردگی، چسبناکی، رنگپریدگی یا لکههای قهوهای داشته باشد، در محل اتصال دمبرگ به ساقه زخمهای سفید پنبهای نداشته باشد. ریشه آن قوی و سالم بوده و به دور از بیماریهای باکتریایی باشد.