|
|
|
گل پريوش گونه ای از جنس Vinca در خانواده Apocynaceae بومی ماداگاسکار است. این گیاه در بعضی مراجع با نام علمی Catharanthus roseus معرفی شده است و با عناوین پروانش,وینکاPeriwinkle, Sadabahar شناخته میشود.
|
|
|
در بین گیاهان خودرو (وحشی) ،گیاهی در معرض خطر است. علت اصلی کاهش تخریب زیستگاه ها و سوختگی برای زمین های کشاورزی است. اما با این حال به طور گسترده ای در مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری جهان کشت میشود
|
|
|
کاربرد پریوش در فضای سبز بسیار است و در باغچه های حاشیه ای و یا طرحهای نامنظم کشت و کار می شود
|
|
|
|
|
این گیاه کوچک همیشه سبز در حال رشد به 1 متر بلندی میرسد. دارای برگ ها بیضی شکل به طول 2.5 تا 9 سانتی متر و عرض 1 تا 3.5 سانتی متر به رنگ سبز براق میباشد.این برگ ها بدون کرک، با دمبرگ کوتاه به طول 1 تا 1.8 سانتی متر است که در یک زوج متضاد قرار گرفته اند.
|
|
|
دارای گل سفید مایل به صورتی تیره با مرکز قرمز هستند ، با یک لوله ی پایه 2.5-3 سانتی متر و جام گل با قطر 2 تا 5 سانتی متر با پنج گلبرگ.میوه آن یک جفت از فولیکول به طول 2-4 سانتی متر و 3 میلی متر عرض است.
|
|
|
دوره گلدهی این گیاه در تابستان است و از اواخر خردادماه تا اولین سرماهای پاییزه امکان پذیر است
|
|
|
|
|
گل پريوش مکان آفتابی و دارای خاک مرطوب را می پسندد و حتی گرمترین روزهای تابستان اثر سوئی روی رشد گیاه ندارد
|
|
|
به خاك گلدانی لومی، آبیاری مرتب و كود مایع در هر ماه نیاز دارد. حداقل دمای قابل تحمل آن 10 درجه سانتیگراد میباشد.
|
|
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
|
|
|
این گونه از دیرباز در طب گیاهی و همچنین به عنوان یک گیاه زینتی کشت می شده است. در طب سنتی چین ، عصاره آن در درمان بیماری های متعدد ، از جمله دیابت ، مالاریا ، و بیماری هوچکین مورد استفاده است. همچنین vinblastine و وین کریستین استخراج شده از گیاه در درمان سرطان خون مورد استفاده قرار میگیرد
|
|
|
ترکیبات موثره ی گیاه:
گیاه حاوی آلکالوئیدهای ایندولی می باشد. این آلکالوئیدها از دو بخش
ایندول (کاتارانتین) و دی هیدروایندول (ویندولین) تشکیل شده است. چهار
آلکالوئید مهم آن وینکریستین (vincristine)، وینبلاستین (vinbelastine)،
وینلروزین (vinleurosine) و وینروزیدین (vinrosidine) می باشد.
جالب است بدانید برای تهیه یک گرم وینکریستین به 500 کیلوگرم گیاه نیاز است!
|
|
|
|
|
برای تکثیر و پرورش، نشای این گیاه را در بهار خریداری کنید؛ رشد این گیاه از دانه، به کندی انجام میگیرد. اما اگر می‌خواهید خودتان این کار را انجام دهید، در داخل خانه 10 تا 12 هفته قبل از آخرین یخبندان، دانه را در عمق 6 میلی‌متری بکارید. تا وقتی که دانه‌ها جوانه بزنند گلدان‌ها را در محلی گرم (24 تا 27 درجه سانتیگراد) قراردهید. بعد گلدان‌ها را به اتاقی با دمای معمولی ببرید. 12هفته پس از آخرین یخبندان یعنی وقتی که خاک گرم شد نهال‌ها را بیرون ببرید. اوایل تابستان نوک ساقه‌ها را بچینید تا گیاه متراکم‌تر شده گلهای آن بیشتر شوند.
|
|
|
|
|
هشدار:
این گیاه در صورت مصرف خام از راه دهان خطرناک است و می تواند توهم زا باشد
|
|