سرخدار چینی

گیاه "سرخدار چینی" درخت یا درختچه ای همیشه سبز از خانواده سرخدارها و بومی چین می باشد که گستردگی وسیعی در نواحی بومی دارد. این گیاه عمدتاً در ارتفاعات بیش از 900 متر از سطح دریا می روید. نام علمی سرخدار چینی Taxus chinensis است که با نام Taxus sumatrana نیز همنام می باشد. 

این درخت بیش از 14 متر ارتفاع دارد. گیاهانی که به صورت اهلی شده کشت می شوند، دارای شاخ و برگ انبوهی خواهند بود. برگ ها بیش از 4 سانتیمتر طول داشته و پهنای آنها نیز بیش از سایر گونه های سرخدار است. این برگ ها کوچک و نوک تیز می باشند. سطح زیرین هر برگ دارای دو خط یا نوار پهن و زرد رنگ بوده و همچنین با برآمدگی های کوچک و انبوه پوشیده شده است. 

این گونه از سرخدار نیز دارای ترکیبات تاکزول می باشد که یکی از ترکیبات ضدسرطان است.

سرخدارها گیاهانی سایه پسند هستند و در لایه های زیرین (اشکوب های پایین) جنگل های مرطوب و مه گرفته راش و ممرز سازگاری مناسبی دارد. این گیاه در اوایل رویش (سنین نونهالی) به نور زیاد نیاز نداشته و قادر است با استفاده از حداقل نور، عمل فتوسنتز را انجام دهد. سرخدار برای مدت کوتاهی قادر به تحمل خشکی است.

شرایط اقلیمی، تأثیر عمده ای برکمیت و کیفیت مواد مؤثره سرخدار دارد. نور یکی از مهمترین فاکتورهای اقلیمی است. اگر چه این گیاه در سایه و آفتاب می روید ولی مقدار تاکزول گیاهانی که در سایه می رویند به مراتب بیشتر از گیاهان رویش یافته در آفتاب است. دما نیز نقش مهمی در مواد مؤثره گیاه سرخدار دارد. به طوری که گیاهانی که در اماکن مرطوب و سرد می رویند در مقایسه با مناطق گرمتر، تاکزول بیشتری را در خود ساخته و ذخیره می کنند.

سرخدار تقریباً در هر نوع خاکی می روید ولی خاک های رسوبی حاوی مقادیر فراوان ترکیب های هوموسی و آهکی با «پی اچ» قلیایی، خاک های بسیار مناسبی برای کشت سرخدار است. سرخدار در طول رویش به عناصری مانند پتاس، فسفر و کلسیم به مقادیر فراوان نیاز داشته و وجود این عناصر سبب افزایش تولید مواد مؤثره در گیاه می شود.

سرخدار به سرماهای شدید که مدت آن طولانی باشد، حساس است به طوری که دمای 20- درجه سانتیگراد سبب خشک شدن گیاه می شود.

عده ای از محققین معتقدند که انجام هرس مناسب و به موقع سبب باز شدن میوه ها و فعال شدن جوانه های رویشی که بر روی ساقه های مسن قرار گرفته اند گردیده و در نتیجه موجب تولید ساقه های متعدد می شود.