کالانکوئه تیرسیفلورا

گیاهان خانواده کراسولاسه عموماً به صورت درختچه و یا بوته ای شکل با برگ و ساقه های ضخیم و نرم و گوشتی اند. اکثراً رشد عمودی دارند. گونه های یکساله ی آنها که غالباً جزء علف های هرز محسوب می شوند، بسیار اندک هستند. برگ ها بدون بریدگی و در اندازه های مختلف، بدون کرک و صاف و یا کرکدارند. گل ها زیر و در مجتمع خوشه ای به رنگ های مختلف سفید، صورتی و در برخی موارد زرد رنگ می باشند. گونه های این خانواده دارای وجه مشترک زیادی با یکدیگر هستند و اختلاف آنها چنان ناچیز است که مثلاً از شکل کارپل ها در تخمدان ها می توان به تشخیص آنها نائل آمد. به علاوه گیاهان خانواده ساکسیفراژ نیز با کراسولاها شباهت دارند.

کالانکوئه تیرسیفلورا یکی از گونه های کالانکوئه و بومی آفریقای جنوبی است.

این گیاهان گوشتی بوده و ساقه هایی به طول حدود یک متر تولید می کنند که پس از گلدهی از بین رفته و می پوسند. شکل پایه ی برگ های این گیاهان به حالت یک رزت بزرگ، پهن، گرد، گوشتی، بدون دمبرگ، به رنگ سبز مایل به خاکستری با حاشیه ای قرمز رنگ که به وسیله ی پودری سفید رنگ پوشیده شده اند، می باشد.

گل آذین ها انتهایی و افراشته با خوشه ی گل انبوه دیده می شوند. گل های این گیاهان از پاییز تا بهار ظاهر شده و معمولاً در بین سنگ ها و صخره ها کشت می شوند.

مانند اکثر گیاهان گوشتی، این گیاه نیز بهترین رشد را در شرایط نوری و آفتابی زیاد دارد. این گیاه حتی نور مستقیم خورشید را نیز می پسندد.

در تابستان آنها را در محیط خارج گلخانه نگهداری می کنند ولی برگ های سوخته و پژمرده را به مرور زمان از روی گیاه حذف می کنند.

در صورت کاهش دمای هوا تا کمتر از 10 درجه سانتیگراد، باید گیاهان مجدداً در محیط گلخانه نگهداری شوند.

کالانکوئه تیرسیفلورا به راحتی در دمای خانه رشد می کند و آب و هوای خشک و گرم را به خوبی تحمل می کند. بترین دما برای پرورش این گیاه در خانه، دمای 16 تا 24 درجه سانتیگراد (60 تا 75 درجه فارنهایت) است.

این گیاهان خاک های خیس را نمی پسندند. زیرا ممکن از ریشه دچار پوسیدگی و در نهایت مرگ گیاهچه گردد. بنابراین فاصله بین دو آبیاری نباید کوتاه باشد. بهتر است زمانی که دو اینچ از سطح بالایی خاک گلدان خشک شد، آبیاری صورت گیرد.