آویز

دانستنیهای علمی

گل گوشواره یا گل آویزمنگوله‌ای یا فوشیا از گیاهان گل‌دار است. گل‌های این گیاه به شکل زنگ‌های سرازیر و به رنگ قرمز، ارغوانی یا صورتی و شبیه گل انار است. نام این گیاه برگرفته از نام Fuchs پروفسور طب و گیاه‌شناس آلمانی ‌است.

خصوصیات - معرفی

گل های آویز گیاهی درختچه ای یا بصورت درختانی کوچک هستند. برگ ها دارای آرایش متقابل یا مارپیچی با 3 تا 5 مارپیچی، ساده، نیزه ای و دارای حاشیه ی دندانه دار می باشد. طول برگ ها 1 تا 25 سانتیمتر و خزاندار یا در بعضی از گونه های این جنس بصورت همیشه سبز هستند. گل های این گیاه به رنگ های صورتی یا قرمز رنگ و بصورت آویزان و دارای ارزش زینتی هستند. این گل ها در تابستان و پاییز نمایان می شوند. میوه ها کوچک در اندازه های 5 تا 25 میلیمتر بوده و به رنگ های قرمز تیره، سبز-قرمز یا ارغوانی تیره است. میوه ها سته و دارای تعداد زیادی بذور کوچک هستند.

ساقه های فوشیا بلند و باریک بوده و در اثر وزن خوشه های گل به طرف پایین خم می شوند، زمانی معرض فروش قرار می گیرد که گلها باز شده ولی پس از مدت کمی عمر گل تمام شده و به علت عدم آشنایی با عادت گلدهی، گلدان را به دور می اندازند. پس از اتمام دوران گل دهی باید جوانه های انتهایی را مرتباً هرس نمود تا گیاه برای سال آینده خود را آماده نماید.

شرایط نگهداری آویز

نور مورد نياز خیلی زیاد آبياري و رطوبت کمی مرطوب دماي مورد نياز 16 در تابستان و 10 در زمستان درجه سانتیگراد خاک مورد نياز تغذیه یا کود مایع در بهار و تابستان به فاصله هر دو هفته یکبار

شرایط محیط رشد: نور: فوشیا یا گل آویز به نور کافی و زیاد احتیاج دارد و آفتاب زیاد را تحمل می نماید. دما: اگرچه در تابستان 18 درجه را تحمل می کند ولی بهترین درجه در این فصل 16 است. درجه حرارت مطلوب در زمستان بعلت نیاز سرمایی دوران استراحت 10 درجه توصیه می گردد. آبیاری: درتابستان هفته ای دوبار و در بهار هفته ای یکبار آبیاری نمایید بعد از شروع گل دهی آبیاری را کاهش داده و اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود سپس آبیاری نمایید، در زمستان هر دو هفته یک بار آبیاری کافی است. تغذیه: با شروع و ظهور گل ها، هر دو هفته یکبار با کود مایع تغذیه گردد ولی در طول زمستان تغذیه قطع گردد. خاک مناسب: مخلوطی از یک قسمت خاک لوم و یک قسمت پیت و یک قسمت کود پوسیده دامی برای ریشۀ این گیاه بهترین محیط است.

مقابله به آفات آویز

آفات و بیماری ها: از آفات این گیاه می توان به شته اشاره کرد که سبب چروکیده شدن برگ ها بخصوص برگ های جوان می شود. همچنین کنه تار عنکبوتی نیز موجب ریزش برگ ها می شود. هوای خشک به شیوع این آفت کمک می کند. تریپس آفت دیگر این گیاه است که به ساقه های جوان و غنچه های گل آسیب وارد می کند. گرمی هوا و یا آبیاری اندک گیاه شرایط را برای فعالیت بیشتر تریپس آماده می کند. مگس سفید در زیر برگ های این گیاه مشاهده می شود که در زیر برگ ها به دلیل تخم گذاری سبب چسبناک شدن برگ ها می شود. بوتریتیس بیماری قارچی است که موجب پژمرده شدن و پوسیدن گیاه بخصوص گیاهان جوان می شود. زهکش نامساعد محیط و تهویه نامناسب، این بیماری را تشدید می کند. بیماری های سفیدک پودری و زنگ از دیگر بیماری های قارچی این گیاه هستند که اثرات مطلوب بر گیاه می گذارند.

نحوه تکثیر آویز

تکثیر: تکثیر گل آویز به دو روش کاشت بذر و ریشه دار کردن قلمه چوب نرم (نیمه خشبی) صورت میگرید. قلمه ها به طول 5 تا 8 سانتیمتر در اوایل بهار یا پاییز تهیه شده و در زیر سیستم میست ریشه دار می گردند.

سایر اطلاعات

هرس: با فرا رسیدن فصل زمستان، این گیاه نیاز به هرس دارد. همچنین در طی فصل رشد، بعد از پژمرده شدن گل ها، آنها را از بوته جدا کرده تا گیاه به گلدهی بیشتر ترقیب شود. برگ ها زرد و شاخه های اسیب دیده را نیز در طی فصل رشد از گیاه جدا کنید.

فوچیا خمیده فوچسیا بولیویانا گوشواره فوشیا تریفیلا

فوچسیا بولیویانا گل ریحانی گوشواره پشت قرمزی