اناریجه

خصوصیات گیاهشناسی:

گیاه اناریجه با نام علمی Froriepia subpinnata از خانواده چتریان می باشد که تاکنون فقط از استان های گیلان، گلستان و مازندران گزارش شده است. این گیاه فقط یک گونه در ایران دارد. گیاه اناریجه گیاهی است یک ساله بدون کرک با ساقه ای به ارتفاع ۱۸۰ سانتیمتر، استوانه ای با قاعده ای به ضخامت ۵/۲ تا ۵/۳ سانتیمتر که در بخش پایین قهوه ای و در بخش بالا سبز کلمی، شیاردار، با شاخه های طویل است برگ های آن قاعده ای خطی، تخم مرغی و بریده بریده می باشد. فصل گل دهی و میوه دهی اواخر تابستان می باشد .

این گیاه در استان مازندران در اراضی دشتی حتی در نقاط باز جنگلی استان وجود دارد و  به نوعی مورد استفاده روستائیان و حتی شهرنشینان قرار می گیرد. طبق تحقیقات صورت گرفته ۳۹ ترکیب مهم در اسانس گیاه مذکور شناسایی شده که حتی بعضی از ترکیبات به عنوان ترکیبات ضد سرطانی می باشد.

اناریجه سبزی است که در اواخر فصل اسفند و اوایل فصل بهار می روید و تا اواخر اردیبهشت ماه می توان از آن استفاده کرد. فصل گلدهی و میوه دهی اناریجه نیز اواخر تابستان است.

این سبزی وحشی کاربردهای زیادی در تهیه انواع غذاهای محلی از جمله آش خمیر، آش شوربا، آش دوغ، آش ماستی، کوکو سبزی و به خصوص مرغ شکم پُر و ماهی شکم پُر دارد.

شرایط محیط رشد:

این گیاه در ارمنستان در ارتفاعات 900 تا 1000 متری بالاتر از سطح دریا می روید. همچنین در حاشیه جنگل ها و اطراف جاده ها و زمین های کمی مرطوب نیز رشد می کند. 

تکثیر:

تکثیر این گیاه از طریق تقسیم بوته و همچنین کشت بذرهای آنها صورت می گیرد.