گیاه یخی نام رایجی است که برای خانواده بزرگی از ساکولنت ها استفاده می شود. این گیاهان رونده که اغلب به‌عنوان پوشش زمین در محیط‌های خشک یا ساحلی استفاده می‌شوند، در تمام تابستان با شکوفه‌های رنگارنگ شبیه به دیزی( گل های خانواده گل ستارئیان) تزئین می‌شوند.ماهیت ارتجاعی و مقاوم به خشکی این گیاه را به یک انتخاب محبوب در مناطق خشک با خاک های شور و بادهای شدید و در مناطق ساحلی در سراسر کشور تبدیل کرده است. تا زمانی که محیط رشد زهکشی کافی را فراهم کند، امکان رشد آنها در مناطق دیگر نیز وجود دارد.
زمان گل دهی و رنگ گل ها
گیاهان یخی دارای گل‌های درخشان و گل‌های دیزی هستند. زمان شکوفه دهی برای بیشتر آنها بهار و تابستان است. به طور معمول برای بقیه سال، آنها پوششی سبز یا سبز آبی هستند. با این حال، یکی از موارد قابل توجه برای شکوفه دادن در تمام طول سال، درخشش رنگ آنهاست.
گل های درخشان گیاه یخی معادل نورهای نئون در روز هستند.
رنگ گل ها بنفش، صورتی، اسطوخودوسی، رز مایل به قرمز، قرمز روشن، طلایی، نارنجی و زرد است.همه آنها به زیبایی با سایر ساکولنت ها و گیاهان گلدار کم آب ترکیب می شوند. هنگامی که گیاهان یخی با گیاهان یکساله و چند ساله شکوفه می دهند، دسته گل های زنده ایجاد می کنند.
شرایط رشد
اگرچه گیاهان یخی آب را دوست دارند، اما ریشه‌های آنها - مانند ریشه‌های بیشتر ساکولنت‌ها - در خاک غرقابی مستعد پوسیدگی هستند. آنها را در خاک سبک که زهکشی خوبی دارد بکارید. برای تقویت رشد و گلدهی بهاره، بهتر است قبل از طوفان و باران در اواسط زمستان، با کود متعادل تغذیه کنید.
گیاهان یخی آفتاب می خواهند --- هر چه بیشتر در همه مناطق به جز بیابان ها بهتر است. در یک مکان با نور خورشید، گل ها به خوبی پراکنده می شوند. گلها در سایه و در روزهای ابری بسته می شوند.
محوطه سازی با گل های یخی
گل های یخی را به عنوان پوشش زمین در باغ های سنگی یا کاشت ترکیبی ساکولنت ها و کاکتوس ها بگنجانید. به دلیل عادت رشد رونده آن، زمانی که کاشته می شود روی تخته سنگ های کوچک یا دیوار حائل به زیبایی آویزان میشود. همچنین می‌توان از آنها در گلدان‌ها روی بالکن ها و پاسیوها استفاده کرد، بهتر است از مخلوط مخصوص کاکتوس به جای خاک معمولی گلدان استفاده کنید.از چیزهای شگفت انگیز در مورد گیاه یخ این است که عملاً هیچ نیازی به نگهداری ندارد و تحت تأثیر آفات و بیماری ها قرار نمی گیرد! گیاه یخی در یک فصل از 120 سانتیمتر تا 150 سانتیمتر رشد می کند و به سرعت فضای اختصاص داده شده برای آن را می پوشاند. تنها مشکل نگهداری بالقوه حذف آن در صورت رشد در مناطقی است که مورد نظر نیست.
آیا گل های یخ مهاجم هستند ؟
متأسفانه هنگامی که اکثر مردم نام «گیاه یخی» را می شنوند، به یاد کارپوبروتوس می افتند که به آن صورت خوک، انجیر هاتنتوت یا ترشی نیز می گویند. carpobrotus از آفریقای جنوبی به آسانی در امتداد سواحل اقیانوس آرام، و در برخی مناطق باعث ازدحام گونه های بومی شده است و باعث بی ثبات شدن صخره ها شده است ، زیرا آنقدر سنگین میشود که ریشه اصلی آن فرو می‌ریزد و بخشی از بلوف شکننده‌ای را با خود می‌برد.
روی گل های یخی راه نروید
انجام این کار باعث خرد شدن برگها می شود که ممکن است دوباره رشد نکنند. قرار گرفتن روی آنها ممکن است کل گیاهانی را که به خوبی تثبیت نشده اند را از بین ببرد.گل یخی به مرور زمان رشته ای و چوبی می شود و فقط در نوک ساقه ها شکوفا می شود. بدون هرس، هر سال متوالی گلها پراکنده تر و گیاهان به هم گره می خورند. بنابر این در اواخر بهار، وقتی گلدهی آن تمام شد، گل‌های پژمرده شده را خارج کنید ، رشد سبز را تا حد امکان حفظ کنید. این به گیاهان کمک می کند تا کم حجم و فشرده بمانند و سال بعد آنها مجددا به وفور شکوفا خواهند شد.