آستیلب یک گیاه چند ساله گلدار است که ارتفاع آن از 30 تا 183 سانتیمتر می رسد، از طریق ریزوم های زیرزمینی پخش می شود. یک گیاه چند ساله نسبتا کند رشد است که در صورت داشتن زمان کافی فضایی را که برای آن انتخاب کرده اید به خوبی پر می کند. برای باغبانی که میخواهد زودتر نتیجه را ببیند، پیشنهاد میشود چند گیاه گلدانی را از یک فروشنده معتبر خریداری کند در غیر این صورت می توان آستیلب را از طریق کاشت بذر یا تقسیم بوته در باغ پرورش داد.
تقسیم ریزوم های آستیلب
از آنجایی که آستیلب از طریق ریزوم پخش می شود، می توانید هر 2 تا 4 سال A. x arendsii را حفر و تقسیم کنید . اگر می خواهید از پخش شدن آنها جلوگیری کنید، می توانید آنها را در ظروف نیز پرورش دهید .
زمان ایده آل برای تقسیم آستیلب اوایل پاییز است، پس از پایان گلدهی.برای انجام این کار، باید:
گیاه موجود را به خوبی آبیاری کنید.
اطراف پایه گیاه را با دقت حفر کنید تا ریشه ها آزاد شوند.
گیاه را به آرامی از خاک یا محیط رشد بلند کنید.
خاک اضافی را از ریشه جدا کنید.
آستیلب ها را با بریدن با بیل از طریق ریشه ها به چند قسمت تقسیم کنید.
تقسیمات را مجدداً کاشت یا گلکاری کنید.معمولاً Astilbe بالغ را می توان به 4-6 بخش تقسیم کرد، اگرچه می توانید گیاه را مشاهده کنید تا ببینید به طور طبیعی کجا تقسیم می شود و تعدادی تقسیمات ایجاد کنید که برای شما مناسب است.
نکته کلیدی که باید به خاطر داشته باشید این است که هر بخش باید یک بخش سالم از ریشه و همچنین بخشی از رشد در سطح زمین داشته باشد.
کاشت بذر آستیلب
اگرچه آستیلب سریع استقرار می یابد و برای پر کردن یک منطقه پخش می شود، اما به آرامی از دانه رشد می کند و ممکن است چند سال طول بکشد تا شکوفا شود. با این حال، ما باغبان هستیم. صبر بخشی از بازی است.اگر تصمیم دارید که بذرها را برای کاشت جمع آوری کنید:
دانه ها را از گیاه Astilbe موجود خود جمع آوری کنید.
دانه ها را تا بهار نگهداری کنید.
دانه ها را به مدت 24 ساعت در آب خیس کنید.
بذرها را در کمپوست مرطوب در بستر کاشت یا سینی یا گلدان های کوچک در داخل خانه در اوایل بهار بکارید.
نهال ها را در ماه شهریور تا آبان به زمین منتقل کنید.
خاک ونور مناسب آستیلب
آستیلب خاک های با زهکشی خوب و غنی را ترجیح می دهد. فاصله ای در حدود 47 سانتیمتر بین گیاهان حفظ کنید تا جایی برای پخش و پر شدن داشته باشند. فاصله کافی همچنین به کاهش خطر بیماری های ناشی از گردش ضعیف هوا کمک میکند.اگرچه A. x arendsii طرفدار سایههای داپل ( سایه روشن ، عبور نور خورشید از میان درختان کم شاخ و برگ ) است و از آفتاب کامل رنج میبرد و خشک میشود ، اما در صورت قرار گرفتن در سایه عمیق، به اوج گلدهی کامل خود نیز نمیرسد.
اگر آستیلب 4 تا 6 ساعت در روز آفتاب دریافت کند، نمایش گلدار فوق العاده خود را به نمایش می گذارد. اگر در سایه عمیق کاشته شود، باغ شما را با شاخ و برگ های دوست داشتنی، اما تعداد کمی گل، پر می کند.
آبیاری و رطوبت مورد نیاز آستیلب
آستیلب زمانی که در خاک کمی اسیدی و به طور مداوم مرطوب است بهترین حالت خود را دارد . این گیاهان چند ساله برای آن گوشه ای از حیاط شما که در طول تابستان جریان مداومی از رواناب دارند نیز مناسبند.
آنها به باغ باتلاقی نیز افزوده های بسیار خوبی ایجاد می کنند، جایی که مواد آلی و رطوبت کافی برای رشد آنها وجود دارد.
وقتی آب فراوان به آنها داده شود بهترین رشد خود را خواهند داشت، اما ماندگاری مداوم آب را دوست ندارند. این امر زهکشی خوب را ضروری می کند و همچنین به این معنی است که خاک های رسی سنگین برای این گیاهان ممنوع است. رطوبت بیش از حد در طول زمستان نیز باعث استرس و آسیب به ریزوم های آستیلب می شود.علاوه بر افزودن کمپوست برای اصلاح منظم خاک – اضافه کردن کود دو بار در فصل فاصله زمانی خوبی است، هم در بهار و هم در پاییز.
این گیاهان از کودهایی با محتوای فسفر بالا برای تشویق گل دهی و رشد ریشه لذت می برند. این تغذیه در فصل بهار کلید توسعه ی شکوفه ها و رشد عالی است که A. x arendsii به آنها معروف است.
مشکلات آستیلب
با توجه به اینکه آستیلب در مناطق سایه با خاک مرطوب در بهترین حالت خود هستند، این گیاهان مستعد مشکلات اندکی هستند. اما در عوض به طرز شگفت آوری در برابر آفات مقاوم هستند. کپک پودری و لکه برگ سرکوسپورا در صورت عدم درمان می توانند آستیلب را از بین ببرند.