نحوه ی تکثیر فوفل ( نخل هندی ) - فوت و فن های باغبانی

بذرها عمر کوتاهی دارند ، بنابراین فقط از بذرهای تازه استفاده کنید. بذرها را چند ساعت در آب خیس کنید و سپس در مخلوط کاشت بکارید. خاک را دائماً مرطوب نگه دارید و بگذارید در دمای 30-25 درجه سانتیگراد جوانه بزنند. جوانه زنی معمولاً بعد از 3-8 هفته اتفاق می افتد،دانه های آجیل را می توان روی درخت کاملاً رسیده شوند و سپس به مدت 1-2 روز در آفتاب خشک کرد و در حفره های کم عمق به فاصله 2.5 سانتی متر از یکدیگر کاشت.برای کاشت نهال ها ، چاله هایی هایی به عرض و عمق 50 سانتی متر باید حفر شوند. نهال ها باید 20 سانتی متر زیر سطح زمین کاشته شوند. همانطور که ریشه های پایه در حال ظهور رشد می کنند، حفره ها باید پر شود.فاصله 3 متری بین گیاهان بهترین فاصله است. از موز می توان برای ایجاد سایه موقت در زمانی که نخل فوفل استقرار یافت استفاده کرد.

نخل فوفل در مناطق گرمسیری تا 15 متر رشد می کند، بسیار تزئینی است و در مناطق معتدل می تواند به عنوان یک گیاه سرپوشیده نگهداری شود. ساقه به دلیل قسمت سبز صاف قابل توجه است. با رطوبت کم هوا به خوبی مقابله می کند، اما ترجیح می دهد به طور مکرر آبیاری شود و نور کافی (غیر مستقیم) داشته باشد.

خاک های سبک (شنی)، متوسط ​​(لومی) و سنگین (رسی)، خاک های با زهکشی خوب را ترجیح می دهد و می تواند در خاک های رسی سنگین رشد کند. pH مناسب: خاک های اسیدی ملایم، خنثی و بازی (خفیف قلیایی) و می تواند در خاک های بسیار اسیدی و شور نیز رشد کنند. می تواند در نیمه سایه (در جنگل های روشن) یا بدون سایه رشد کند. خاک مرطوب را ترجیح می دهد. این گیاه به باد مقاوم نیست.

دانه های این گیاه مصرف خوراکی و دارویی دارد :دانه های فوفل را می توان به صورت خام مصرف کرد.دانه ها در بسیاری از کشورهای آسیایی برای جویدن محبوب هستند،طعم دانه تلخ و قابض است و بوی شبیه بوی پنیر دارد. جویدن آن می تواند احساس سرخوشی و نشاط ایجاد کند و احساس گرسنگی را کاهش دهد. با این حال، استفاده از آن کمی اعتیادآور است و اثرات نامطلوبی بر سلامتی دارد. جویدن دانه ها باعث قرمز شدن بزاق می شود و با استفاده منظم از آن می تواند دندان ها را نیز قرمز کند ، چنانچه دانه نارس فوفل خورده شود، باعث سرگیجه و خفقان شده،ففول عملکردهای دارویی زیادی دارد : برای رفع گرسنگی، دردهای شکمی و خستگی; در برابر انگل های روده و سایر عوامل بیماری زا؛ در برابر کرم های نواری (در دامپزشکی)؛ در برابر کم خونی، لوکودرما، جذام و چاقی؛ به عنوان پاک کننده و مرهم برای زخم های بینی؛ و به عنوان ملین و مدر است.چوب درخت فوفل را در نجاری به کار می‌برند و از الیاف پوست آن در نساجی الیاف استفاده می‌شود. جوانه انتهایی تنه این گیاه را به نام کلم فوفل به مصرف تغذیه می‌رسانند. کلم فوفل بسیار نرم بوده و شبیه پنیر است.