زمانی که درختان قدیمی را در طبیعت مشاهده می کنید ، تنوع زیادی را خواهید دید. درختان به صورت عمودی یا کج، به صورت گروهی، جفت یا به تنهایی، در دشت ها یا چسبیده به کناره های کوه رشد می کنند. آنها در محیط های خشک، مرطوب، گرم، یخ زده، ساکن و بادخیز و ... یافت می شوند. درختان در هر جایی که رشد می کنند تحت تأثیر حیوانات و بیماری ها قرار می گیرند. تمام استرس هایی که طبیعت بر درختان وارد می کند در شکل آنها منعکس می شود. هنرمندان بونسای به آنچه که طبیعت با این عوامل خلق میکند نگاه میکنند و برای تقلید از آن در هنگام شکل دادن به درخت تلاش میکنند، اما همچنین دیدگاه خود را برای تولید یک بونسای زیبا اضافه میکنند. به همین دلیل است که یک بونسای بسیار بیشتر از یک درخت در یک ظرف است.
پنج سبک اساسی
سبک های بونسای را می توان به روش های مختلفی دسته بندی کرد. پنج شکل اصلی نام خود را از زاویه رشد درخت از یک ظرف گرفتهاند و نقطه شروع مشترکی برای کشف سبکها فراهم میکنند.
استایل رسمی عمودی ، چوکان
بونسای های این سبک یادآور درختانی است که در طبیعت در مکانی باز و بدون استرس رشد می کنند. خط تنه عمودی است و راس آن بر روی مرکز پایه تنه قرار دارد و باید از پایه به راس مخروطی باشد. هر شاخه متوالی کوتاهتر از شاخههای زیر آن است یا به نظر میرسد که فاصله بین شاخهها با نزدیک شدن به راس کاهش پیدا می کند.( سبک عمودی رسمی Celtis senensis
استایل غیر رسمی عمودی ، مویوگی
این سبک احتمالاً محبوب ترین سبک در بونسای است.درختی را در طبیعت به تصویر میکشد که از عوامل آسیب دیده است، با خط تنه که انقباض و شاخههای آویزان را نشان میدهد. در طبیعت، این شکل در اثر شکستن مداوم خط تنه توسط طوفان، یخ، برف یا اعمال حیوانات و حشرات ایجاد می شود. در ایجاد این سبک، هنرمندان بونسای با درختی شروع می کنند که از قبل استرس هایی را که طبیعت به آن وارد کرده است نشان می دهد یا با استفاده از سیم و روش های دیگر حرکت تنه را ایجاد می کند.( جونی پروس چینی واریته سارگنت به سبک غیر رسمی عمودی)
سبک کج ، شاکان
با نگاه کردن به درختان در طبیعت، اغلب افرادی را می بینید که در اثر نیروی باد یا آب به یک طرف کج شده اند، یا افرادی که با زاویه ای متمایل به نور خورشید شده اند. این درختان سیستم های ریشه ای قوی در یک طرف ایجاد کرده اند تا با وزن شیب درخت به طرف دیگر مقابله کنند. همانطور که هنرمندان یک بونسای را در این سبک توسعه می دهند، باید به دقت همتایان آن را در دنیای واقعی مشاهده کنند تا اشکال آنها را تکرار کنند. برای این که این طرح عمل کند، باید از نظر بصری با اندازه و قرار دادن ریشه ها و شاخه ها تعادل حاصل شود.( یاس بنفش به سبک کج در بهار گل می دهد )
سبک نیمه آبشاری ، هان - کنگای
این سبک به معنای به تصویر کشیدن درختی است که از کنار صخره ای در کنار ساحل یا یک نهر آویزان است. درخت روی لبه گلدان رشد می کند و تنه آن فراتر از لبه ظرف به سمت پایین خم می شود اما نه زیر پایه آن.( جونی پروس چینی به سبک نیمه آبشاری )
استایل آبشاری کامل ، کنگای
این سبک بونسای از قوانین نیمه آبشاری پیروی می کند به جز اینکه خط آبشاری زیر پایه ظرف قرار می گیرد. این امر مستلزم آن است که بونسای روی یک پایه نمایش داده شود تا خط تنه بتواند تا آنجا که لازم است گسترش یابد. از نظر زیبایی شناختی، درخت هرگز نباید سطح پایه ای را که روی آن نمایش داده می شود رالمس کند.( سدر اطلس آبی به سبک آبشاری)