ریشه های درختان انجیر از تهاجمی ترین درختان میوه هستند، ریشه درختان انجیر کنترل نمی شود، آنها می توانند به پیاده روها، معابر و دیوارها آسیب برسانند.
برای بهترین نتیجه، درخت انجیر را در فاصله حداقل ۷ تا ۱۵ متری از ساختمان ها بکارید یا آن را در گلدان یا مانع ریشه پرورش دهید.
ریشه درختان انجیر مهم ترین چیزها را از محیط اطراف خود جمع آوری می کند، مانند:
مواد مغذی،
آب و
اکسیژن
در حالت ایده آل، بهترین خاک برای درختان انجیر خاکی است که سست، غنی، مرطوب و کمی اسیدی باشد (PH 5.5-6.5). خاکی که هر سه این ویژگی را داشته باشد، بهترین رشد ریشه را تقویت می کند.
دلیل اینکه درختان انجیر ریشه های بلندی دارند این است که سطح خاک جایی است که بیشترین مواد مغذی و آب در آن قرار دارد.
علاوه بر این، درختان انجیر با بازکردن ریشههای خود، خود را از باد و علفخواران محافظت می کنند.
از سوی دیگر، رشد ریشه درخت انجیر به دلایل زیر محدود می شود:
هوای سرد
خاک فشرده
کمبود آب یا مواد مغذی
خاک فشرده در نواحی حومه شهر یا کارگاه های ساختمانی رایج است و درختان انجیر را برای رشد ریشه هایشان مشکل می کند.
همین امر در مورد خاک های رسی سنگین نیز صادق است.
ماهیت فشرده خاک رسی نه تنها رشد ریشه های درخت را دشوار می کند بلکه زهکشی ضعیفی ایجاد می کند و باعث می شود که مواد مغذی در خاک در دسترس نباشد.

ریشههای کمعمق درخت در رشد از طریق خاک سطحی و جمعآوری مواد مغذی تازهتر مؤثر هستند، ریشههای عمیقتر در دسترسی به آب عمیقتر (همراه با مواد مغذی ذخیرهشده) تخصص دارند.
آنها معمولاً به عمق ۷۰ تا ۹۱ سانتیمتر می رسند ،اگر درختان انجیر گونه نامناسبی داشته باشند، نادرست کاشته شده باشند یا خاک ضعیفی داشته باشند، ریشه آنها می تواند گسترش یابد.بنابر این
ریشه های عمیق و گسترده درختان انجیر هنگام ایجاد باغ می تواند مشکل ساز باشد.
این درختان در نزدیکی مرز حیاط یا در مناطق باز رشد می کنند.
درختان در ظروف یا زیر دیوارهای حائل به جلوگیری از تهاجم ریشه کمک می کنند.

درختان انجیر با ریشه های کم عمق و سریع رشد می کنند.درختان کوچکتر مانند انجیر سلست یا مالت دارای سیستم ریشه کوچک هستند، در حالی که
brown turkey, magnolia, Florida strangler fig
تمایل به گسترش دارند.
این ریشه ها می توانند به پیاده روها و راهروها آسیب برسانند.
ریشه درخت انجیر ضخیم و نزدیک به سطح است.
آنها اهل دریای گرم و خشک مدیترانه و خاورمیانه هستند.
خاک نازک و سرد رشد ریشه را کند می کند.بنابراین
اگر محیط آن درست نباشد، درخت انجیر ممکن است به حداکثر اندازه خود رشد نکند یا ریشه هایش را گسترش ندهد.

باغبانان راهکارهایی را برای محدود کردن رشد بیش از حد ریشه درختان انجیر بدون گرسنگی کشیدن گیاه کشف کرده اند ،
ریشه درخت انجیر معمولاً باید قبل از پیوند قطع شود.
درختان انجیر در گلدان های سرپوشیده مانند فیکوس های دیگر رشد می کنند.
بذرهایی که در داخل خانه پرورش می یابند، ریشه های نزدیک به هم دارند که به سرعت پخش نمی شوند.
ریشه ها پس از انتقال به بیرون کمتر رشد می کنند.
درختان انجیر جوان را میتوان در زمینهایی با دیوارهای آجری یا آستر کاشت که ریشهها نمیتوانند خیلی دور بروند.
این محدودیتها به ریشهها اجازه رشد طبیعی میدهند، اما سرعت آنها را کند میکنند و در جای خود حفظ میکنند.
درختان می توانند به اندازه نیاز ریشه ایجاد کنند، اما نزدیک به تنه می مانند.
درختان جوان انجیر هنگام هرس زیاد پخش نمی شوند.
فقط درختان کوچک را هرس کنید.
هرس به درختان انجیر کمک می کند تا میوه دهند و شاخه های محکمی داشته باشند.
درختان باید به سختی قطع شوند تا رشد ریشه آنها کاهش یابد.