سرشاخه خوار هلو (Anarsia lineatella Zeller)، به عنوان یکی از آفات مهم درختان میوه هسته دار در ایران و جهان، هر ساله سبب خسارت شدید می شود. آفت مذكور در اكثر استانهاي ميوه خيز كشور انتشار داشته و از آفات مهم درختان هلو، بادام، زردآلو، سيب و آلو ميباشد. همچنين به قيسي، زالزالك و ازگيل نيز خسارت ميزند.
فعاليت تغذيه اي اين لارو به سه شكل متفاوت تغذيه از جوانه ها و غنچه هاي باز شده، تغذيه از سرشاخه هاي نرم و لطيف و تغذيه از ميوه ها مشاهده مي شود كه خسارت ميوه خواري آن روي درختان بادام در آذربايجان و قيسي در منطقه دماوند قابل توجه است. خسارت لارو در درجه اول روي انواع زردآلو ميباشد. لاروهاي اين آفت معمولا در اواخر زمستان و اوايل بهار داخل سرشاخهها شده و باعث خشك شدن آنها و ايجاد سرشاخههاي فرعي ميگردند. در نسل بعد لاروها وارد ميوه هلو، بادام، آلو و زردآلو شده و همراه با كرم سيب و كرم آلو موجب از بين رفتن آنها مي شود.
اولین حشرات کامل تقریباً در اواخر فروردین ماه شکار شدند و اوج جمعیت آنها حدود سه هفته بعد هم زمان با اوج جوانه زنی درختان هلو اتفاق افتاد. مهم ترین اوج های جمعیت آفت در ماه های اردبیهشت، خرداد و تیر مشاهده شد که تقریباً با اوج جوانه زنی درختان تطابق دارد.
جمعآوري ميوههاي آلوده ريخته شده و معدوم كردن آنها چه در نسل زمستاني و چه در نسل اول تابستاني در کنترل آفت موثر است، همچنين هرس بهاره درختان قبل از كامل شدن دوران تغذيه لاروهاي داخل سرشاخه ها در كاهش جمعيت آفت بسيار مهم است.
پيش آگاهي: استفاده از فرمون جنسي (با نام تجارتي Anamone ) براي تعيين تاريخ دقيق سمپاشي بسيار مفيد است.
روغن پاشی بهاره در تلفیق با کنه و شته توصیه می شود.
کنترل شیمیایی: بهترين زمان سمپاشي براي نسل اول در مرحله متورم شدن شدن كامل جوانه ها و مرحله ريزش گلبرگها (همراه با هرس) و در نسل دوم در اواسط تير ماه قبل از ورود لاروها سن يك به داخل ميوه ها با يك سم نفوذی مانند دیازینون و دورسبان است.