منگوستین (Mangosteen) یا ترگیل یک میوه گرمسیری است که به عنوان یکی از میوههای بسیار خوش طعم جهان شهرت دارد و عنوان ” ملکه میوه ها ” را به خود اختصاص داده است . درخت منگوستین اغلب در آسیای جنوب شرقی در کشورهایی مانند کامبوج، چین، اندونزی، مالزی، سنگاپور، تایوان و تایلند رشد میکند .بخش خوراکی این میوه نرم, سفید رنگ و بسیار معطر است و مشابه پرتقال از برش های متعددی تشکیل شده که اندازه های آنها متفاوت است. بخش های بزرگتر دارای یک دانه و برش های کوچکتر بدون دانه و بسیار نرم و لطیفند بطوری که در دهان آب میشوند.
منگوستین از درختان همیشه بهار است و برگ ها ساقچه کوتاهی دارند و کاملا کشیده ، تخم مرغی یا بیضی شکل ، چرمی و ضخیم هستند.رنگ برگها سبز تیره است و در سطح برگ کاملا براق هستند . سطح زیر برگ زرد مایل به سبز است و بر خلاف سطح آن مات است .برگ ها در حدود 9 الی 25 سانتی متر درازا و 4 تا 4/13 اینچ(5/4 تا 10 سانتی متر ) پهنا دارند.بلندی درخت منگوستین در نهایت به 20 تا 82 فوت (6 تا 25 متر) می رسد . پوست این درخت قهوه ای تیره است و یا تقریبا سیاه می باشد و پوسته درونی آن زرد پررنگ است که بسیار چسبنده است و شیره ای بسیار تلخ دارد .
منگوستین یک گونه بسیار گرمادوست است . به طوریکه قادر به تحمل دمای زیر 40 درجه فارنهایت ( 44/4 درجه سانتی گراد ) نیست و همچنین دمای بیشتر از 100 درجه فارنهایت( 78/37 درجه سانتی گراد ) را نیز تحمل نمی کند . نهال های منگوستین نیز در دمای 45 درجه فارنهایت (22/7 درجه سانتی گراد ) از بین می روند .
در هنگام کاشت منگوستین بایستی فاصله گذاری از 35 تا 40 فوت (12-10.7متر) رعایت گردد . کاشت بایستی قبل از شروع فصل باران صورت بگیرد . اندازه مناسب هر گوده(چاله کاشت نهال)4× 4 ×4 فوت است که بایستی 30 روز قبل از کشت نهال ایجاد شود و با مواد آلی ، کود مناسب غنی سازی شده و با روخاک در معرض هوا قرار بگیرد .
درختان جوان تا بعد از کاشت بایستی در مکانی با مراقبت مستمر و شدید نگهداری شوند به طوریکه ریشه ها آسیب نبینند و در بازه های زمانی معینی مداوم آبیاری شوند . به مدت سه تا پنج سال بایستی نهال های جوان را توسط شاخ و برگ خرما یا وسیله هایی دیگر سایه بخشی نمود تا در معرض تابش مستقیم نور خورشید قرار نگیرند.
درخت منگوستین با شرایط رشد در سنگ های آهکی تطابق نیافته است و در خاکهایی با غنای مواد آلی که دارای عمق زیادی هستند بسیار بهتر رشد می کند به خصوص گیاه خاک های ماسه ای یا خاک سرخ . در هند بیشترین گونه های پر محصول در خاک های رسی دانه درشت یافت می شوند که دارای مقدار کمی سیلیت نیز باشند . خاکهای آبرفتی ماسه ای مناسب نیستند . درخت نیازمند زهکشی مناسب است و جدول آب بایستی در حدود 6 فوت (1.8 متر ) عمق داشته باشد .