لوبیا سبز با نام علمی Phaseolus vulgaris، گیاهی علفی، یکساله، از محصولات فصل گرم و بومی آمریکای مرکزی است. جنس لوبیا دارای بیش از 200 گونه است. این سبزی به صورت خام یا پخته شده در غذاها استفاده می شود. غلاف های لوبیا به رنگ ها و اندازه های مختلف (5 تا 25 سانتی متر) موجودند.
این گیاه در کلیه مناطق گرمسیر و معتدل کشت می شود. محصول فصل گرم بوده اما در آب و هوای خیلی گرم رشد نمی کند . ارقام پابلند آن نسبت به رطوبت زیاد و بارندگی مقاوم و با آب و هوای شمال ایران سازش نشان داده اند. ارقام پاکوتاه آن در مناطق خشک تر کاشت می گردند. برای رشد و نمو دمای بین 18 تا 25 درجه سانتی گراد نیاز دارد.
نور خورشید برای رشد و نمو لوبیا ضروری است و قرار گرفتن در سایه باعث کوتولگی و کاهش عملکرد لوبیا می گردد. ریشه لوبیا به صورت افشان در خاک پراکنده می شود و معمولا ریشه های اصلی و فرعی در عمق نسبتا یکسانی از خاک قرار گرفته اند. در بعضی از ارقام لوبیا سبز در روی ریشه ها گره هایی تولید می شود که در تثبیت بیولوژیکی ازت موثر است. این غده ها در زمین های غنی فعالیت بیشتری از خود نشان می دهند.
لوبیا را در اکثر خاکهای زراعی می توان کشت کرد ولی خاکهای حاصلخیز و نفوذ پذیر را بهتر می پسندد. لوبیا گیاه حساس به شوری است و تهویه مناسب خاک برای ریشه آن ضروری است. در طی مرحله سبز شدن این گیاه به سله بسیار حساس است و در چنین خاکهایی ترا کم بوته در واحد سطح بشدت کاهش می یابد. بستر کاشت بایستی به نحوی آماده گردد که بهترین محیط برای جوانه زنی، سبز شدن و توسعه ریشه ها مهیا شود.
لوبیا سبز باید زمانی کاشته شود که آب و هوا متعادل شده و دیگر خطر سرمازدگی وجود ندارد.نقطه‌ای برای کاشت گیاه انتخاب کنید که در آفتاب کامل باشد . قبل از اینکه شما گیاه را بکارید، باید به خاک کود اضافه کنید. این کار برداشت محصول فراوان را تضمین می‌کند.سوراخ‌هایی به عمق 2.5 تا 5 سانتی متر ایجاد کنید. این عمق مناسب برای دانه‌های لوبیا سبز است. سوراخ‌ها باید حداقل 2 سانتی متر با هم فاصله داشته باشند.ردیف‌ها را حداقل 45 تا 50 سانتی متر از هم فاصله بدهید. این کار به گیاه فضای کافی برای رشد را می‌دهد.یک حصار و یا داربست در کنار بوته‌های لوبیا سبز قرار دهید. آن‌ها زمانی که شروع به رشد می‌کنند، به پایه نیاز دارند.