گل پامچال علامت از راه رسیدن بهار است این گیاه اغلب در زیر درختان نمو کرده و گل می دهد .گل‌های زیبای آن در بهار ظاهر می‌گردند، به رنگ‌های سفید، صورتی، قرمز یا آبی دیده می‌شود و برگ‌های آن گرد یا تخم‌مرغی شکل به رنگ سبز کرک‌دار است.
رویشگاه اصلی این گیاه به صورت خودرو، مناطق کوهستانی و مرطوب و نقاط صخره‌ای می‌باشد، بنابراین بهتر است اگر در باغچه کاشته می‌شود، اطراف آن با سنگ تزئین شود.پامچال یک گیاه نشایی است به همین دلیل این امکان وجود دارد که آن را از گلدان خارج نموده و به باغچه منتقل کرد. بهترین پامچال برای این منظور گیاهی است که فقط یک ماه از عمر آن گذشته و سه یا چهار سانتی‌متر رشد کرده است.
بهترین نور برای آن سایه روشن است و نور شدید گیاه را آزار می‌دهد به همین دلیل است که این گیاه اغلب در زیر درختان بلندی که راه نور را مسدود نموده‌اند می‌روید و گل می‌دهد.
این گیاه علاقه زیادی به آب دارد و آبیاری زیاد به آن صدمه نمی‌زند حتی رطوبت نسبی زیاد موجب رشد بهتر و افزایش گل‌هایش می‌گردد. پامچال نسبت به آهک حساسیت دارد و در خاک‌هایی که کمی اسیدی باشند، بهتر رشد می‌کند.
اوایل بهار، زمان مناسبی برای تکثیر پامچال است. پس از خارج کردن گیاهان 2 تا ۳ ساله از خاک، هر یک را به چند بوته تقسیم و آن ها را در ردیف هایی به فاصله‌ی 40 سانتی متر کشت می کنند. فاصله ی 20 سانتی متر بین دو بوته در هر ردیف، مناسب است. گیاهانی که به طریق رویشی تکثیر می شوند رشد و نمو مناسبی دارند .بذر پامچال را معمولاً در پاییز در جعبه هایی در گلخانه کاشته و در اوایل بهار آن را به گلدان منتقل نموده و در فضای باز یا داخل ساختمان نگهداری می کنند.