تربیت کنندگان درختان بونسایی باید به خاطر بسپارند که هر گیاه احتیاجات نوری معین دارد و در بین گونه های مختلف این احتیاج متفاوت است .برای مثال کاج و سرو خزنده یا جونی پروس دو گیاه سوزنی برگ مناطق کوهستانی هستند که احتیاجات نوری آنها آفتاب کامل است و چنانچه بونسایی در محل سایه ای نگهداری شود رشد آن کند و تقریبا متوقف می گردد و یا جونی پروس چنانچه در کنار دیوار نگهداری شود طرف رو به دیوار رشد آن کم یا متوقف و طرف خارج از دیوار شروع به رشد زیادتری می نماید .
درخت افرا ژاپنی و درختچه آزالیا دو گیاه تقریبا ظریف نیمسایه دوست و جنگلی هستند .چنانچه این دو بونسایی در هوای آزاد قرار گیرند آن جهت که دور از نور است رشد بهتری از خود نشان می دهد و شاخه های به مراتب قوی تر تولید خواهد کرد.افرای ژاپنی که خود را با سایه نیمسایه سازش داده است در این شرایط رنگ خود را حفظ می نماید حال چنانچه در اوایل پاییز در معرض نور شدید آفتاب قرار گیرد رنگ قرمز مسی پاییزی توسعه یافته و بهتر خواهد بود.
در هنر بونسایی برای رعایت احتیاط همیشه حد متوسط رعایت می شود.بعضی از هنرمندان نیز عقیده دارند که اصول باید به نحو احسن رعایت گردد و حقیقت این است که نور شدید و سایه شدید گیاه شما را کاملا از بین نمی برد بلکه شما را موفق هم نخواهد ساخت .گیاه بونسای خود را هر چند روز یک بار 90 درجه بچرخانید تا همه جهات گیاه به طور مساوی شرایط نوری خود را دریافت کنند.
چنانچه نور به اندازه کافی در دسترس گیاه نباشد خود را سریعا به طرف بالا می کشد و درنتیجه شاخه ها نازک و علفی و کم رنگ و فاصله بین دو گره زیادتر می گردد.
نور مورد نیاز بونسای های آپارتمانی، آفتاب غیر مستقیم (آفتاب فیلتر شده) می باشد. نور مستقیم آفتاب برای این گیاه مناسب نیست.پنجره های جنوبی و غربی برای نگهداری مناسب می باشند.پنجره های شمالی میزان نور کمتری دارند و برای بر طرف کردن کمبود نور ،استفاده از لامپ های فلورسنت جهت رسیدن نور کافی به گیاه توصیه می شود .فاصله این لامپ ها حدود 30 سانتیمتر از آخرین برگ است .در هر شبانه روز گیاه حدود 7 تا 10 ساعت به این نور احتیاج دارد.