آگاو ساقه گرد گونه ای گوشتی، تک لپه و با اندازه ای کوچک است. برگ آن گوشتی، کمی مومی، خاکستری و سبز بوده که یک خار به طول 2.5 سانتی متر در نوک آن می روید. یکی از ویژگی های متمایز این گونه نقطه انتهایی (نوک) برگ است؛ معمولاً به رنگ قهوه ای مایل به زرد، قهوه ای یا سیاه است، که این ناحیه از خود برگ تیره تر است. برگ ها نیزه ای تا واژ تخم مرغی بوده و به طول 30 سانتی متر هستند. در انتها پهن و حاشیه آن دندانه دار است.
هر آگاو ساقه گرد مسن یک ساقه گل دهنده 3.6 متری تولید کرده که در آن گل هایی به رنگ زرد می روید . میوه آن پوشینه و به طول 7.5-5 سانتی متراست. به دلیل رشد فشرده و مصرف کم آب و مقاومت به گرما و عملیات نگهداری ساده، این گونه، یک گیاه ایده آل برای فضای سبز شهری در مناطق گرمسیر، خشک و صحرایی است. پس از گلدهی به دلیل اینکه تمام منابع مربوط به ریشه و برگ به مصرف ساقه گل دهنده،گل و بذرها رسیده است، گیاه می میرد. برای فضای سبز مناطق خشک، باغ صخره ای، باغ خشک منظری استفاده می شود.
منشا این گیاه جنوب غربی ایالات متحده و مکزیک می باشد . رشد بسیار کندی دارد ، بسته به زیر گونه، دارای ارتفاع 60 و قطر رشدی 75-45 سانتی متر است.زمان گل دهی پس از 20 تا 30 سال و در بهار می باشد .این گیاه نیاز به آفتاب کامل دارد .
آگاو ساقه گرد مقاوم به سرمای سبک تا -6 درجه سانتیگراد است . مقاوم به خشکی است و در شرایط هوای داغ و خشک نیاز به آبیاری عمیق هفتگی دارد.
این گیاه مقاوم به خاک های فقیر ، خشک و تا حدودی سبک مقاوم است .برای رشد در گلدان، بیشتر نیازمند شن است تا خاک؛ در واقع ترکیب خاک آن می‌تواند مانند ترکیب خاک کاکتوس باشد. افزون بر این استفاده از سنگ کوچک یا سنگریزه سبب می‌شود تا خاک قابلیت زهکشی بیشتری داشته باشد.تکثیر گیاه از طریق بذ رو پاجوش می باشد .