آماریلیس گیاهی گلدار و پیاز دار است و کلهای زیبای آن به خصوص در طی روز های نوروز از جمله اصلی ترین دلیل نگهداری و پرورش این گیاه می باشد واز آنجایی که گل آماریلیس در زمستان گلهای خود را حفظ میکند ، گیاه زینتی محبوبی به شمار می آید.از آماریلیس به عنوان گل شاخه بریده، گیاه زینتی گلدانی و گیاه زینتی فضای سبز استفاده میشود.
گیاهی كه معمولاً تحت عنوان آماریلیس درگلدان كاشته میشود در واقع Hippeastrum میباشد اما بین باغبانان به آماریلیس معروف شده است. آمار یلیس حقیقی با نام علمی Amargllis belladanna خویشاوندی از، amagllis، آپارتمانی است كه دارای گلهای كوچكتری بوده و در فضای باز كاشته میشود و گلهای این گیاه در پاییز ظاهر میگردد. پیاز Amaryllis belladonna به هوای گرم نیاز داشته و حاشیه دیوارهای رو به جنوب را ترجیح میدهد.
برگ های آماریلیس کشیده و بلند است که پس از ظهور گل ، نمایان می شوند.دارای گلهای درشت شیپوری شکل است که در انتهای ساقه ی بلند ظاهر میگردند و دارای بوی خوشی هستند.ساقه این گیاه ایستاده و مستقیم بوده و قطری بین ۲ تا ۵ سانتیمتر دارد.
نور شدید آفتاب برای رشد این گیاه ضروری است، بنابر این گلدان را باید در مجاورت پنجره جنوبی نگهداری كرد و تا زمان گلدهی نیز بهتر است گیاه را با كودی كه دارای درصد بالایی پتاس باشد، تقویت نمود.هنگام شكوفا شدن گلها در صورت لزوم میتوان از یك نی سبز رنگ برای راست نگه داشتن ساقه استفاده نمود.هرگز نباید خاك گلدان را كاملاً از آب اشباع نمود و بهتر است در فاصله دو آبیاری خاك گلدان خشك شود.مناسبترين بستر مخلوطي است از رس، ماسه، كود حيواني پوسيده و خاكبرگ می باشد .
در مناطقی که سرمای زمستانه سختی ندارند گیاه میتواند همیشه در باغچه بماند ولی در مناطق سردسیر گیاه را قبل از زمستان از باغچه خارج کرده و در انبار خشک و خنک بدون خاک و رطوبت نگهداری میکنند تا بهار آینده مجددا کشت شود. (در گیلان و مازندران در باغچه باقی میماند. اگر پیاز در عمق زیاد کاشته شود یا روی محل کشت با مالچی مانند برگهای پوسیده یا کود حیوانی پوشش داده شود. احتمال زنده ماندن پیاز در مناطق سردسیر نیز وجود دارد)
آماریلیس از طریق پیاز تکثیر می شود . پیازها به صورت منفرد در گلدانهایی به قطر 12-17 سانتیمتر كه از زهكشی خوبی برخوردار باشند، كشت می شود. مناسبترین خاك برای كشت این پیازها تركیبی از كمپوستهای مختلف یا خاكهای لومی با درصد بالایی از مواد هوموسی میباشد. معمولاً از هر پیاز یك و به ندرت دو ساقه گل دهنده به دست میآید.