درجه حرارت مطلوب:

 ذرت با وجود آن که يک گياه گرمسيري است، نمي تواند آب و هواي بسيار گرم را تحمل کند. مناسب ترين محيط براي کشت آن، ناحيه ايست که دماي آن دست کم به مدت 3 تا 4 ماه متوالي، 21 تا 32 درجه سانتي گراد باشد. در صورتي که دماي اواسط تابستان ناحيه کشت ذرت، کمتر از 18 درجه سانتي گراد باشد يا ميانگين دماي تابستان کمتر از 13 درجه باشد، ميزان رشد گياه کاهش يافته و در صورت طولاني شدن کاهش دما، کشت ذرت غير ممکن خواهد بود.

خاک مطلوب:

 ميزان عملکرد ذرت در خاک هاي عميق، حاصلخيز و زهکش دار با بافت متوسط بيشتر است. ذرت نسبت به کمبود اکسيژن که ناشي از رطوبت يا وجود لايه هاي فشرده زيرزميني مي باشد، بسيار حساس است. همچنين ذرت قادر است در خاک هايي با پ.هاش 5/5 تا 8 هم رشد نمايد. البته پ.هاش مناسب براي آن 6 مي باشد. پ.هاش کمتر از 6 معمولاً ميزان جذب کلسيم را در گياه کاهش مي دهد.

زمان کشت:

بهترين زمان براي کاشت ذرت، زماني است که دماي خاک در عمق 7 تا 8 سانتي متري به مدت 3 تا 4 روز متوالي در فصل بهار، تقريباً 13 درجه سانتي گراد باشد. اگر کشاورز قادر نيست که دماي خاک را اندازه گيري نمايد، مي تواند از ميانگين دماي هوا در ساعت 7 صبح و 12 ظهر استفاده کند.

روش کشت:

1- آماده كردن زمین : زمینی كه در آن كشت ذرت انجام می‌شود در پائیز سال قبل آن شخمی به عمق 15 الی 20 cm و گاهی بیشتر می‌زنند كه باعث می‌شود باعث خاك نرم و بقایای محصول قبلی و علفهای هرز به عمق خاك برده می‌شوند در ضمن پذیرش بارندگی زمین ذخیره رطوبت بالا می‌رود در بهار بعد از سبز شدن علفهای هرز با یك دیسك آنها را به عمق خاك برده و بعد از آن زمین را تسطیح كرده و بدین صورت زمین آماده كشت می‌شود ( 1-شخم در پائیز 2-شخم در بهار 3-دیسك 4-لولر).

2- طرق مختلف كاشت : بسته به عوامل مختلف چون: 1- نوع تهیه بستر بذر 2- تأمین رطوبت 3- رقابت با علفهای هرز و پیشگیری از آسیب سرمای بهاره كاشت ذرت متفاوت است.

الف ) از نظر نوع تهیه بستر بذر

ردیفی كشت روی مرز و حاشیه زراعتهای دیگر- Aكشت كرتی -B

كشت ردیفی : یك نوع آبیاری نشتی و مشكل سله شكنی ندارد . این روش در اراضی بزرگ و زراعتهای مكانیزه مطرح بوده و بذر در ردیفهای موازی با فاصله معینی توسط ردیف كار ذرت كشت می‌شود آبیاری در این روش به صورت جون و پسته انجام می‌شود.

كشت كرتی : بیشتر در كشاورزی سنتی و معمولاً برای كشت ذرت علوفه‌ای بكار می‌رود پس از آماده كردن و تسطیح زمین آنرا به كرتهایی كه طول و عرض آن متناسب با شیب زمین و میزان آب آبیاری می‌باشد تقسیم كرده و بذر را در كرتها به طریقه دست پاش می‌كارند و توسط دندانه‌ یا دیسك آنرا داخل خاك نموده و آبیاری می‌نمایند آبیاری در این روش به روش غرقابی است.