آبیاری گیاهان زینتی

آبیاری گلدان باید یکباره انجام گیرد، به عبارت دیگر در هر نوبت آبیاری باید میزان کافی آب مصرف شود تا تمام خاک گلدان مرطوب گردد، و فاصله دو آبیاری باید به حدی باشد که همواره خاک گلدان مملو از آب نباشد، زیرا در این صورت به ویژه در خاک های سنگین خط خفگی ریشه به علت کمبود اکسیژن پیش خواهد آمد. خاک های شنی و ماسه ای به سهولت بعد از یک آبیاری، آب اضافی خود را از دست می دهند (یعنی آب آزاد در بین ذرات و تحت تأثیر قوه ثقل). در حالی که آب در خاک های رسی به سختی حرکت می کند و خاک مدت زیادی کاملاً مرطوب باقی می ماند، در نتیجه میزان هوای موجود در آن کم می شود.

کسانی که در گلخانه ها میزان اب آبیاری و تناوب آن را تنظیم می کنند باید علاوه بر توجه به رشد و نمو گیاهان، سرعت رشد و نمو ریشه را نیز با درآوردن خاک گلدان بررسی کنند. تعداد زیادی از گلدان ها باید بدین ترتیب هر روز آزمایش شوند؛ اگر ریشه خوب رشد کند قسمت انتهایی و سفید ریشه ها درکنار خاک مشاهده می شود. مهمترین علت عدم رشد ریشه، نبودن اکسیژن کافی در خاک به علت آبیاری پی در پی است.

به طور کلی گیاهانی که رشد سریع دارند، احتیاج بیشتری به آب دارند و گیاهانی که یک مرحله رکود رشدی را می گذرانند، به آب کمتری نیاز دارند. گیاهان پررشد که دارای ریشه بیشتر می باشند و آب را بهتر جذب می کنند، آب بیشتری نیز نیاز دارند.

2- آبیاری گل ها در فضای باز

ریشه گل های یکساله خیلی عمیق نیست و در 20 سانتیمتری سطح خاک قرار دارد، بنابراین آبیاری باید به نحوی صورت گیرد که این قشر سطحی خاک همواره مرطوب باشد. اگر خاک خیلی سبک باشد، مواد ازتی این قسمت به سرعت شسته می شود و به اعماق خاک می رود؛ و اگر خاک خیلی سنگین باشد، آبیاری باعث می شود که تمام فضای خاک پر از آب شود و گیاهان از کمبود هوا در داخل خاک در مضیقه بمانند.

به گل های یکساله باید به میزان کم آب داد و فاصله دو آبیاری را نیز به هم نزدیک کرد. روی این اصل است که در ماه های تابستان همه روزه به گل های یکساله آب داده می شود.

مواد آلی پوسیده در سطح خاک می توانند در جذل رطوبت و جلوگیری از تبخیر و تراکم سطح خاک مهم باشند.

سطح خاک اطراف گل ها را هر چند روز یک بار باید نرم کرد. نرم کردن خاک خود باعث می شود که آب بهتر در داخل خاک نفوذ کند و در آن ذخیره شود.