۱۴۰۰ بیست و دوم آبان

مراقبت از گل شمعدانی

شمعدانی رنگارنگ افزودنی فوق العاده برای باغ و گلدان ایجاد می کنند. شکوفه ها که معمولاً به صورت دسته گل های صورتی، بنفش، سفید یا قرمز ظاهر می شوند، از اواسط بهار تا اوایل پاییز در صورت مراقبت مناسب باقی می مانند. برای مراقبت از گل شمعدانی گلدانی را انتخاب کنید که کف آن سوراخ باشد. ریشه های شمعدانی اگر برای مدت طولانی در آب بمانند پوسیده می شوند، بنابراین زهکشی کافی ضروری است.

شمعدانی های رنگارنگ افزودنی فوق العاده برای باغ و گلدان ایجاد می کنند. شکوفه ها که معمولاً به صورت دسته گل های صورتی، بنفش، سفید یا قرمز ظاهر می شوند، از اواسط بهار تا اوایل پاییز در صورت مراقبت مناسب باقی می مانند.

انتخاب گلدان

گلدانی را انتخاب کنید که کف آن سوراخ باشد. ریشه های شمعدانی اگر برای مدت طولانی در آب بمانند پوسیده می شوند، بنابراین زهکشی کافی ضروری است.

گلدانی متناسب با اندازه گیاه انتخاب کنید. بسیاری از گونه ها می توانند یک گلدان 10 اینچی (25.4 سانتی متری) را پر کنند، اما برخی از گونه های کوچکتر می توانند در گلدان های 6 تا 8 اینچی (15 تا 20 سانتی متری) رشد کنند. این گل‌ها زمانی که ریشه‌ها امکان پخش بیش از حد را نداشته باشند، خوب عمل می‌کنند، اما هنوز باید فضای کافی برای رشد داشته باشند.

گلدانی را انتخاب کنید که با موادی مطابق با نیاز شما ساخته شده باشد. اگر قصد دارید گیاه را جابه‌جا کنید، از گلدان‌های سفالی سنگین‌تر خودداری کنید و به گلدان پلاستیک بچسبید.

تمیز کردن گلدان

برای مراقبت از گل شمعدانی گلدان را تمیز کنید. گلدان های کثیف ممکن است حاوی باکتری یا تخم حشرات باشند که برای چشم غیر مسلح بسیار کوچک هستند. این خطرات پنهان می تواند از رسیدن گل های شما به پتانسیل کامل خود جلوگیری کند.

تصمیم بگیرید که از چه روشی می خواهید برای شروع گل های خود استفاده کنید. استفاده از قلمه های گیاهان مادری یا خرید نهال از فروشگاه های باغ، ساده ترین روش ها برای شروع شمعدانی گلدانی است، اما می توانید از بذر نیز استفاده کنید.

انتخاب خاک

یک خاک با کیفیت انتخاب کنید. یک خاک ارزان ممکن است رطوبت زیادی را حفظ کند، که پس از کاشت شمعدانی منجر به پوسیدگی ریشه می شود. این گلها در خاکی که به خوبی زهکشی می کند به بهترین وجه رشد می کند، به خصوص اگر حاوی آثاری از مواد آلی باشد.

کاشتن شمعدانی

شمعدانی را از بذر در داخل خانه شروع کنید. اوایل تا اواسط آوریل معمولا استاندارد است. هنگامی که دانه ها شروع به جوانه زدن کردند، می توانید آنها را به خارج از منزل منتقل کنید. فقط مطمئن شوید که آخرین یخبندان فصل گذشته است.

گلدان را با خاک پر کنید. اجازه دهید خاک نسبتاً سست باقی بماند، زیرا خاک فشرده می تواند گیاه را خفه کند.

بالای خاک را با دانه ها مشخص کنید. دانه ها را در فاصله چند اینچ از یکدیگر قرار دهید. این فضا برای اطمینان از اینکه گلها بدون خفه کردن ریشه های دیگری فضایی برای رشد خواهند داشت ضروری است.

دانه ها را با خاک بپوشانید. فقط یک لایه خاک سبک بمالید، زیرا خاک زیاد ممکن است از جوانه زدن بذرها جلوگیری کند.

پس از گذشت آخرین یخبندان، نهال یا قلمه بکارید. آنها را می توان در داخل یا خارج از منزل نگهداری کرد.

کاشتن در گلدان

گلدان انتخابی خود را با خاک پر کنید. خاک را شل بگذارید تا ریشه گیاه فضایی برای تنفس داشته باشد.

یک سوراخ کم عمق در خاک حفر کنید. باید آنقدر بزرگ باشد که سیستم ریشه نهال را در آن قرار دهد. قاعده کلی این است که نهال باید به همان اندازه که در ظرف اصلی بود در خاک شما باشد. نهال را عمیق‌تر نکارید، زیرا اگر با خاک پوشانده شود، ساقه‌ها ممکن است شروع به پوسیدگی و پوسیدگی کنند.

خاک را در اطراف شمعدانی ببندید تا در جای خود ثابت بماند. این کار را با احتیاط انجام دهید تا از شکستن یا پاره شدن ساقه گیاه جلوگیری کنید، زیرا ساقه آسیب دیده یکپارچگی طرح را تضعیف می کند و دریچه ای برای ورود بیماری ها ایجاد می کند.

گلدان را در آفتاب کامل قرار دهید. شمعدانی ها برای رشد به شش تا هشت ساعت نور مستقیم خورشید نیاز دارند، اما برخی از گونه ها کمی سایه را در بعد از ظهر ترجیح می دهند.

بین هر آبیاری اجازه دهید خاک خشک شود.  خاک را با فشار دادن انگشت خود به اینچ بالا آزمایش کنید. اگر خاک تا انتهای اینچ خشک است، آب کافی به گل ها بدهید تا خاک را بدون خیساندن مرطوب کنند.

 

 

کود دادن به شمعدانی

برای مراقبت از گل شمعدانی آنها را  ماهی یک بار با استفاده از کود مایع کود دهید. فراوانی کود باعث می‌شود شمعدانی‌های شما برگ‌های قوی و سالم زیادی تولید کنند، اما از رشد شکوفه‌ها نیز جلوگیری می‌کند و ممکن است به گیاهی با حداقل گل منجر شود.

همچنین می توانید از کود دانه ای و کند رهش استفاده کنید. این کود را فقط یک بار در فصل بهار استفاده کنید.

گل های در حال مرگ را به طور مرتب حذف کنید. معمولاً می‌توانید تشخیص دهید که یک گل چه زمانی می‌میرد، زیرا رنگ آن محو می‌شود و شکوفه‌ها شروع به پژمرده شدن می‌کنند. حذف سر گل مرده گیاه را به ادامه شکوفایی تشویق می کند.

برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به بیماری قارچی، برگ های قهوه ای و ساقه های پژمرده را حذف کنید. برگها و ساقه های تجزیه شده احتمالاً باعث ایجاد " Botrytis " یا سایر قارچ ها می شوند.

  مینا غفرانی