تأثیر عوامل محیطی بر رشد و پرورش گل ها

هرچه دمای روز نسبت به شب بیشتر باشد، گیاه بلندتر خواهد شد و هرچه دمای روز کمتر از شب باشد، گیاه کوتاه قدتر خواهد شد. و چنانچه دمای روز و شب برابر باشند، گیاه طول متوسطی خواهد داشت. در گیاهان شاخه بریده برای اینکه طول گل ها بیشتر شود، بهتر است دمای روز را افزایش دهیم ولی در گیاهان گلدانی بهتر است که گیاه کوتاه بماند، بنابراین در گلدانی ها دمای شب را افزایش می دهیم.

  نور و اثر آن در کشت و پرورش گل ها:

نور از سه طریق طول مدت، کیفیت و شدت می تواند بر روی گل ها اثرگذار باشد. به طور کلی در طول موج های قرمز و آبی، گیاه بیشترین فتوسنتز و رشد را داشته ولی برای گلدهی نور مادون قرمز اثرگذار است. طول روز در گلخانه را می توان از طریق مصنوعی (طول روز را با تاباندن نور مصنوعی طویل تر کنیم و یا اینکه شب شکنی انجام دهیم) افزایش داد و نیز می توان طول روز را از طریق پوشاندن گیاهان با پارچه های تیره، کوتاه تر کرد. شب شکنی معمولاً با نور کم و در نیمه های شب انجام می شود.

بسته به زمانی که می خواهیم گیاه را برداشت کرده و به بازار عرضه کنیم، باید تعداد ساعات نوردهی را تنظیم کرد. مثلاً در داوودی که یک گیاه روز کوتاه است، باید طول شب را بلند کنیم. بعد از اینکه گیاه وادار به گلدهی شد دیگر نیازی به شب شکنی نیست.

آب و گلکاری:

آبی که از آن برای گلکاری استفاده می شود باید به مسائلی از قبیل شوری، عدم آلودگی به آفات و بیماری ها، میزان کلر، دما، هدایت الکتریکی و میزان اسیدیته آن توجه شود. مثلاً آب مطلوب برای گلکاری باید هدایت الکتریکی ( EC ) آن کمتر از 2 دسی زیمنس بر متر باشد.

عناصر غذایی و محیط کشت در گلکاری:

در استفاده از عناصر غذایی بویژه عناصر کم مصرف باید دقت زیادی در غلظت مورد استفاده گردد.

از روش های مناسب برای افزودن عناصر غذایی به گل ها، استفاده از کودهای مایع است چون کودهای جامد احتمال سوختگی ریشه را بالا می برند. قبل از کوددهی بهتر است که ابتدا خاک را کمی مرطوب کرده و سپس کود را اضافه کرد.

روش مناسب دیگر برای کوددهی به گل ها، روش کود آبیاری ( Fertigation ) است که در این روش، کود را ابتدا با آب مخلوط کرده و سپس آب را به گیاه می دهیم.

گاهاً و بویژه در فصول سرد سال با وجود اینکه گیاه مشکل عناصر غذایی و نور ندارد، ولی ضعیف و کم رشد می شود. دلیل آن این است که در فصول سرد سال امکان باز کردن در و پنجره ها برای ایجاد تهویه وجود ندارد بنابراین گیاه دچار کمبود دی اکسید کربن ( CO2 ) شده و با وجود نور کافی نمی تواند به حد مطلوب فتوسنتز انجام دهد و در نتیجه ضعیف می شود. در چنین مواردی، گاز دی اکسید کربن را به طور مصنوعی وارد گلخانه می کنند.

یک محیط کشت مناسب برای گلکاری باید تهویه خوبی داشته باشد، از مواد غذایی خوبی برخوردار باشد، توانایی نگهداری گیاه را داشته باشد، زهکشی مناسبی داشته باشد و از انقباض و انبساط کمی برخوردار باشد. در کشت گلدانی بیشتر مشکل تهویه و زهکش وجود دارد و به ویژه این مشکل در گلدان های کوچکتر بیشتر به چشم می خورد. زیرا در گلدان های کوچکتر، نیروی ثقل کمتر بوده و آب دیرتر از ته گلدان خارج می شود. آبیاری محیط کشت بهتر است که از ته گلدان انجام گیرد زیرا آبیاری از بالا موجب فشردگی محیط کشت و در نتیجه کاهش تهویه آن می شود.