چگونگی پیوند درختان پسته

سه نوع روش پيوند زنی در ايران مرسوم است :

1-پيوند لوله ا ی 2- پيوند شكمی 3- پيوند اسكنه ای

پيوند اسكنه ای و پيوند شكمی از قديم الايام در ايران كاربرد داشته، كه به تدريج كنار گذاشته شده است. هم اكنون استفاده از پيوند لوله ای به دليل سادگی، سرعت عمليات و درصد بالای جوش خوردن بين پايه با پيوندك رواج يافته و 99 درصد درختان پسته با استفاده از اين روش تكثير می شوند. از آنجا كه درخت پسته از نوع درختان صمغ ‍دار است ايجاد هرگونه خراش در تنه يا در شاخه های آن موجب تراوش صمغ می گردد كه در مجاورت هوا سفت می ‍شود. بنابراين در پيوند شكمی نهال پسته، شكاف افقی در پايين شكاف عمودی به شكل ..i... زده می ‍شود (پيوند شكمی در درختان ميوه معمولاً به شكل T است) تا صمغ مترشحه از شكاف افقی مانع رويش و رشد جوانه پيوند‍ك نشود .

آماده سازی پايه، تهيه پيوندك و انجام عمل پيوند‍زنی:

به منظور سهولت در عمل پيوند، نخست پايه مورد نظر انتخاب می گردد.در اسفند ماه نهال‍های 3-2 ساله پسته در زمين اصلی سربرداری می ‍شوند.

پس از رشد جوانه هاي جانبی بر روي پايه سربرداری شده، بسته به نوع آرايش تنه درخت 3-1 شاخه برروی پايه اصلی نگهداری شده و ساير شاخه ها حذف می ‍شوند.در پيوند لوله ای هم اندازه بودن قطر پايه و پيوند‍ك ضروری است به همين منظور ابتدا پايه وشاخه مناسب پيوندك انتخاب می شود.زمان مناسب برای پيوند نهال‍های پسته به طور عمده در اواخر اريبهشت تا اوايل خرداد يعنی هنگامی است كه درخت براحتی پوست می ‍دهد و دمای هوا در حد متعادل قراردارد .

برای تهيه پيوندك حدود 3-2 سانتي‍متر بالاتر از جوانه، شاخه را قطع كرده، سپس از 2 سانتي‍متری زير جوانه با چاقوی پيوند‍زنی پوست دور تا دور بريده می ‍شود. بعد با انگشت پوست برش خورده را به آرامی چرخانده تا پوست حاوی جوانه به راحتی و به طور كامل از چوب جدا شود .

پيوندك آماده شده، به شكل استوانه  ای حاوی جوانه می باشد.شاخه های جانبی نگهداری شده بر روی پايه نيز سربرداری شده و سپس به فاصله 3-2 سانتي‍متر از بالا دور تا دور شاخه برش داده می ‍شود و به روش تهيه پيوندك، پوست جدا می ‍شود .

پس از آماده شدن پايه و پيوندك، پيوندك را كه به شكل استوانه است داخل چوب پايه قرارداده و به آرامی به سمت پايين فرستاده تا در محل خود استقرار يابد .