ریشه بسفایج (۵۰گرم)

   

گیاه بسفایج و ریشه آن

قسمت دارویی گیاه بسفایج ریزوم های آن است که زیر خاک قرار دارد. این ریزوم ها را از زیر خاک بیرون می آورند و خشک می کنند و بعد از خشک شدن مورد استفاده قرار می گیرد. ریزوم خشک به شکل قطعه قطعه با رنگ قرمز مایل به قهوه ای و  دارای برجستگی, گره و خار های کوچک است. گیاه بسفایج در شمال ایران بسیار زیاد است.
گیاه بسفایج به دلیل داشتن  خواص دارویی فیتواکدیستروییدی که در ریزوم های آن موجود است دارای خاصیت ضد عفونی کننده و آنتی اکسیدانی و تمیز کنندگی است. از ریزوم ها برای ساخت دارو معمولاً به شکل رنگ ,جوشانده یا عصاره آن استفاده می شود.

خواص درمانی

در طب سنتی از این گیاه برای بیماری هایی همچون نقرس, سل ,درد معده و سوء هاضمه استفاده شده است.
از این گیاه هم چنین برای درمان ترک های پوستی ,زخم بین انگشت استفاده می ‌شود هم چنین گیاه خلط آور است و برای درمان بیماری‌های تنفسی و مخصوصاً سرفه و سرماخوردگی بسیار مفید بوده و مورد استفاده قرار گرفته است.
در گذشته از بسفایج برای درمان رماتیسم و به عنوان مسهل استفاده می شده است .

ترکیبات مهم

املاح موجود در ریشه بسفایج کلسیم, سدیم ,پتاسیم, منیزیم, منگنز, آلومینیوم ,آهن, استرانسیوم, باریوم و به مقدار کم طلا نقره نیکل و کبالت وجود دارد. از دیگر ترکیبات آن سیتریک, مالیک ,کلروژنیک و ولئیک و اسکوربیک است.

طریقه مصرف ریشه بسفایج

به شکل دمنوش نیز می توانید آن را مصرف کنید چهار یا پنج ریزوم  آن را مثل چای دم کنید و ۱۵ دقیقه روی بخار آب قرار دهید تا دم بکشد و بعد آن را صاف کنید و مصرف کنید.

عوارض جانبی

از این گیاه در حد مصرف داروی تاحالا گزارشی از داشتن عوارض جانبی اعلام نشده است اما بعضی از گونه های آن دارای مواد سرطان زا و بعضی دارای آنزیم تیامیناز هستند که ویتامین b را تجزیه میکند در نتیجه باید با دقت مصرف شود, اما در مصرف دارویی عارضه ایجاد نمی کند البته  این نکته را باید در نظر گرفت که این آنزیم با خشک شدن گیاه در اثر حرارت نابود میشود پس مصرف خشک یا پخته آن مشکل ایجاد نمی کند.