Tetragonia expansa New Zealand spinach که به فارسی اسفناج نیوزیلند نامیده میشود، گیاهی از خانواده آزوآسه، بومی آرژانتین، استرالیا، شیلی، ژاپن و نیوزیلند می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی گرم و نیمه گرم خاک: خاک های به خوبی آبیاری شده، شنی با مواد آلی کافی
نام علمي
Tetragonia expansa
نام لاتين
New Zealand spinach
خصوصیات - معرفی
"اسفناج نیوزیلند" گیاهی بومی آرژانتین ، استرالیا، شیلی، ژاپن و نیوزیلند است. این گیاه به ندرت به عنوان سبزی برگی توسط بومیان مورد استفاده قرار می گیرد. برگ ها این گیاه حدود 3 تا 15 سانتیمتر طول داشته و ظاهری سه گوش دارند. این برگ ها به رنگ سبز روشن، ضخیم و نوک دار (مانند یک قطره آب در انتهای برگ نمایان است) هستند. برگ ها و ساقه های این گیاه بسیار پرآب می باشد. با قطع ساقه و مصرف آن، ساقه های جدید در طول ماه های بعدی به وجود می آیند که قابل استفاده هستند. گل ها به رنگ زرد و میوه ها کوچک و محصور شده در غلاف هایی با نوک کوچک می باشند.
این گیاه کاملاً با اسفناج معمولی تفاوت دارد. در مواقعی که اسفناج معمولی در دسترس نیز از این سبزی می توان به عنوان جایگزین استفاده نمود. نحوه مصرف آن همانند اسفناج معمولی است. این سبزی جزء سبزی های فصل گرم محسوب می شود، بنابراین زمانی کشت شده و محصول آن مورد استفاده قرار می گیرد که اسفناج معمولی در اختیار نیست. بنابراین از این نظر می تواند حائز اهمیت باشد.
شرایط نگهداری اسفناج نیوزیلند
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرم و نیمه گرم
خاک مورد نياز
خاک های به خوبی آبیاری شده، شنی با مواد آلی کافی
|
این گونه ی گیاهی به آب و هوای مرطوب برای رشد نیاز دارد. همچنین عادت رشد رونده بودن دارد و به عنوان یک گیاه پوششی که پوششی ضخیم را روی زمین ایجاد می کند تا یک گیاه بالارونده مورد کشت قرار می گیرد. این گیاهان شورپسند بوده و به خوبی در خاک های شور و دارای املاح فراوان رشد می کنند.
از نظر نیاز نوری به آفتاب کامل نیاز دارد اما در نواحی گرم، در اواسط تابستان، وجود کمی سایه روشن به رشد بهتر آن کمک خواهد کرد.
این گیاه به خاک های شور و همچنین خاک های خشک مقاوم است. و در گستره ی وسیعی از خاک ها رشد می کند اما برای رشد بهینه به خاک های به خوبی آبیاری شده، شنی، غنی از مواد آلی با پی اچ 6.8 تا 7 نیاز دارد. اگرچه خشکی را تحمل می کند اما خاک های مرطوب را برای کشت ترجیح می دهد.
استفاده از مالچ برای حفظ رطوبت خاک و نیز کنترل رشد علف های هرز می تواند مفید باشد.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
این گیاه به دلیل تولید برگ های خوراکی مورد کشت و کار قرار می گیرد و می توان از آن هم به عنوان ماده غذایی و هم به عنوان گیاهی پوششی در فضای سبز استفاده نمود. طعم و مزه ی آن مشابه اسفناج معمولی است و همانند آن نیز پخته می شود. این گیاه نیز مانند اسفناج دارای اگزالات است که برای متعادل کردن یا کاهش اگزالات باید برگ ها را به مدت یک دقیقه در آب داغ سفید نمود و سپس آنها را قبل از پختن با آب سرد شستشو داد.
نحوه تکثیر اسفناج نیوزیلند
ازدیاد این گیاهان از طریق کشت بذرهای آنها صورت می گیرد. بذرهای آن ضخیم و با شکلی نامنظم بوده که باید قبل از کشت یک دوره ی سرما را پشت سر بگذارند. پس از رفع نیاز سرمایی، بذرها را در اواخر بهار کشت می کنند. همچنین قبل از کشت باید این بذرها را به مدت 12 ساعت در آب سرد، یا به مدت 3 ساعت در آب گرم خیساند. بذور را در عمق 5 تا 10 میلیمتری خاک باید کشت کرد. فاصله ی بذرها از هم نیز حدود 15 تا 30 سانتیمتر می باشد. بذور کشت شده پس از 10 تا 20 روز جوانه خواهند زد و گیاه نیز در تمام طول تابستان تولید اندام های رویشی و برگ های خوراکی می نماید. بذرهای این گیاهان تا 5 سال پس از برداشت نیز می توانند زنده بمانند و قدرت جوانه زنی دارند.