تودی پالم

"تودی پالم" یکی از گونه های خانواده ی نخل و بومی جنوب شرقی آسیا است که اغلب در مزارع و بخش های خالی از درخت جنگل های بارانی رشد می کند. میوه ی این درخت یکی از میوه های قندی و شیرین می باشد.

تودی پالم درختی تک تنه، به ارتفاع 12 تا 20 متر می باشد. تنه ی این درت خاکستری رنگ و پوشیده از حلقه هایی است که محل تشکیل برگ ها بوده است.

برگ ها مرکب شانه ای با برگچه ی انتهایی، به رنگ سبز روشن تا سبز تیره، به طول بیش از 3.5 متر دیده می شوند. این برگ ها بر روی دمبرگی به طول حدود 60 سانتیمتر تشکیل می شوند. هر برگچه نیز حدود 30 سانتیمتر طول دارد.

تودی پالم گیاهی است مونوکارپیک است یعنی فقط یکبار در طول دوره ی زندگی خود گل می دهد و پس از اتمام دوره ی گلدهی، گیاه از بین می رود. گل های این گیاهان معمولاً در انتهای تنه ی اصلی و به صورت متمایل به پایین تشکیل می شوند. گل آذین ها حدود 3 متر طول داشته و در هر گره ی برگی از بالا تا پایین، به صورت خوشه های آویزان به وجود می آیند. گل ها تک جنسی می باشند. گل ها روی گل آذین می توانند به مدت حدود 6 هفته باز و شکوفا بمانند. 

میوه های رسیده به صورت گرد، قرمز رنگ و شفت بوده و حدود یک سانتیمتر پهنا دارند. هر میوه حاوی یک بذر می باشد. این بذرها پس از استفاده ی برخی حیوانات از میوه های گیاه، پراکنده می شوند. 

این درختان اغلب در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری می رویند. و در نقاط عاری از درخت جنگل های بارانی و در ارتفاعات بیش از 300 متر بالاتر از سطح دریا دیده می شود. 

پی اچ مناسب خاک برای رشد آنها بین 5.6 تا 7.5 (اسیدی تا خنثی) است.

این گیاهان می توانند دماهای پایین (به طور متوسط حدود 20 درجه فارنهایت یا کمتر) را به خوبی تحمل کنند. 

همچنین از شیره ی حاصل از میوه ها برای ساخت برخی از نوشیدنی های الکلی و غیرالکلی نیز استفاده می شود.

امروزه در برخی نواحی، میوه های رسیده ی این گیاه را خشک کرده و از آن پودری تهیه می شود که بسیار مقوی و انرژی زا می باشد. 

از نظر نیاز نوری نیز به نواحی با آفتاب کامل تا کمی سایه ی پراکنده نیاز دارد.

این درختان اغلب به عنوان گیاهی زینتی در پارک ها و باغ ها و در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری کشت می شوند. حتی در زمان نونهالی و وقتی که درخت کوچک است، به عنوان گیاهی زینتی در داخل منازل نیز استفاده می شود. 

میوه های این گیاه سرشار از قتد می باشند و به عنوان شیره ی قندی یا شیره ی خرما مورد استفاده خوراکی قرار می گیرند.

تنه ی اصلی درخت نیز برای ساخت برخی از لوازم ساختمانی به کار می رود.