معماران راهی پیدا کرده‌اند که با قرار دادن گیاهان در یک باغچه هوشمند خودگردان به آنها کمک می‌کند که منابع مورد نیاز خود را پیدا کنند.
به گزارش ساینس آلرت، هر کسی که با گیاهان سروکار داشته باشد می‌داند که نگهداری از آنها کار دشواری است. برخلاف بیشتر موجودات زنده‌ای که روزانه با آنها سروکار داریم، بیشتر گیاهان باغچه‌ای نمی‌توانند از خودشان نگهداری کنند و برای تامین نور و آب کافی به ما وابسته هستند.
این باغچه توسط محققان دانشکده معماری دانشگاه کالج لندن طراحی شده است و از یک سری حسگرها برای پایش وضعیت الکلتروفیزیولوژی گیاه استفاده می‌کند و اساسا به آنها نوعی قابلیت هوش اولیه می‌دهد.
هسته این توپ چرخان از 12 اتاقک باغچه‌ای تشکیل شده که هر کدام گونه‌های گیاهی بومی بریتانیا را بر روی گرداننده‌های خطی که بر روی لبه‌های خارجی توپ قرار گرفته‌اند حمل می‌کنند و به ساختار امکان می‌دهند که با تغییر مرکز گرانش به حرکت در بیاید. حسگرهای الکتروفیزیولوژیکی، وضعیت گیاهان را به طور مجزا پایش می‌کنند و با جمع‌آوری مجموع داده‌ها و در نظر گرفتن عمده نیازها، در خصوص جهت قرارگیری ساختار و نحوه حرکت آن تصمیم‌گیری می‌کنند.
به بیان دیگر این باغچه سایبری می‌تواند دور خود بچرخد تا حسگرها الکتروشیمیایی محیطی پیدا کنند که برای زنده ماندن مجموعه گیاهان داخل باغچه ایده‌آل است. بعد از آن، اگر شرایط به همان ترتیب باقی بماند باغچه وضعیت خود را حفظ می‌کند و اگر منابع به تدریج به اتمام برسد، باغچه به حرکت در می‌آید تا جای جدید و مناسبی برای رشد گیاهان پیدا کند.
در حال حاضر گروه تحقیقاتی درباره اینکه این سیستم چگونه می‌تواند میزان دسترسی به منابع را در نواحی پیرامونی مورد ارزیابی قرار دهد، اطلاعات چندانی منتشر نکرده است، اما به نظر می‌رسد که این نوع باغچه پتانسیل بالقوه‌ای برای کمک به باغداری آینده داشته باشد.
محققان می‌گویند در آینده نزدیک و در عصر خودروهای بدون راننده و وسایل نقلیه‌ای که به طور خودکار بر فراز سر ما به پرواز در می‌آیند و در دوران ظهور ربات‌های هوشمند که محیط ما را در احاطه خود می‌گیرند، این سیستم می‌تواند به عنوان یک باغچه سایبری جای خود را در زندگی شهری باز کند.