مقادیر بالای نمک در خاک به طور چشمگیری منجر به تنش زیست شناسی گیاهی و کاهش رشد و عملکرد محصولات کشاورزی می شود.
در حال حاضر محققان پروتئین های خاصی را کشف کرده اند که امکان رشد بهتر گیاه تحت تنش شوری را فراهم آورده، و منجر به تولید مثل نسل هایی از گیاهان زراعی مقاوم به نمک در آینده می شود.
پروفسور استفان پرسون، محقق اصلی مطالعه فوق در دانشگاه ملبورن استرالیا می گوید: «بر خلاف انسان که می تواند از خوردن غذاهای شور امتناع کند و یا با خوردن آب بیشتر آن را از بین ببرد، گیاه در خاکی که شوری بالا دارد گیر کرده و باید از تاکتیک های دیگر برای مقابله با آن استفاده کند.»
بسیاری از محصولات جهان با تنش شوری در خاک هایی روبرو هستند که ۲۰ درصد از کل گیاهان، و ۳۳ درصد از زمین های کشاورزی در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد.
تخمین زده می شود تا سال ۲۰۵۰، برای تغذیه ۲.۳ میلیارد نفر دیگر کره زمین باید تولید مواد غذایی را ۷۰ درصد بالا ببریم. شوری عامل مهمی در محدود کردن هدف فوق است چرا که بیش از ۵۰ درصد از زمین های زراعی ممکن است تا سال ۲۰۵۰ به نمک آلوده شوند.
این مطالب اهمیت بالای کشاورزی برای یافتن ژن و مکانیزم هایی که می توانند رشد گیاه در چنین شرایطی را بهبود بخشند، گوشزد می کند.
تیم تحقیقاتی دانشگاه ملبورن یک خانواده پروتئینی را کشف کردند که به رشد گیاهان در نمک کمک می کند. همچنین، دانشمندان مکانیزم چگونگی عملکرد این پروتئین ها برای رشد گیاهان تحت شرایط تنش شوری را نیز اعلام کردند که در مجله Cell منتشر شده است.
پروفسور پرسون معتقد است که گیاهان به منظور رشد و توسعه نیاز به ایجاد سلول های بزرگتر و بیشتر دارند.
بر خلاف سلول های حیوانی، سلول های گیاهی با یک اسکلت سلولی احاطه شده اند که به نام دیواره های سلولی شناخته می شود و به رشد مستقیم گیاه و حفاظت از آن در برابر بیماری ها کمک می کند.
از این رو، رشد گیاه تا حد زیادی به توانایی آن برای تولید دیواره های سلولی و سلولز و همچنین در شرایط تنش بستگی دارد، و از این رو جای تعجب نیست که پژوهش در خصوص بیوسنتز دیواره سلولی از اولویت بالایی برخوردار می باشد.