مرگ ناگهانی بلوط‌های ایلام در حال پیشروی است.
رشته کوه‌های زاگرس که چون سدی در برابر هجوم ویرانگر گرد و غبار به فلات
ایران ایستاده‌اند مدت زمانی است که طی فرآیندی پیچیده از درون می‌پوسند و
آرام آرام از پا می‌افتند.
بر اساس نتایج بازدیدها و مشاهدات عینی بیماری مرگ ناگهانی بلوط در استان ایلام در حال پیشروی است.
«عبدالرضا محمدی» کارشناس بیابان‌زدایی در این‌باره در گفت‌وگو با خبرنگار
خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه‌ی ایلام، اظهار کرد: طبق مشاهدات
عینی در مناطق مختلف استان به‌طور متوسط بین 20 تا 30 درصد درختان بلوط به
عارضه‌ی خشکیدگی دچار شده‌اند.
وی کوچک و ریزماندن برگ‌ها، ریزشدن میوه‌ی بلوط، ریزش برگ‌ها و خشکیدگی
کامل تاج اشاره کرد و گفت: این پدیده‌ی فاجعه‌آمیز، بیشتر در خاک‌های
کم‌عمق و شنی مشاهده می‌شود که و اغلب بر اثر نابسامانی شرایط رویشگاهی و
برهم خوردن تعادل محیطی، از خشکیدگی ریشه‌های موئی درختان بلوط آغاز می‌شود
و با ظهور آفات و بیماری‌های ثانویه، استرس‌های شدیدی به درختان بلوط وارد
آمده و سبب زوال و خشگیدگی آنها می‌شود.
این کارشناس بیابان‌زدایی تصریح کرد: هم‌اکنون جنگل‌های زاگرس از دو
عارضه‌ی مهم بیماری و کرم چوب‌خوار رنج می‌برد و مرگ ناگهانی بلوط یکی از
بیماری‌های بسیار خطرناک جنگلی است که یکی از مهم‌ترین عوامل ایجاد آن قارچ
«فیتوفتورا» است.
محمدی با بیان این‌که آفات و یا بیماری در میان درختان بلوط به‌تنهایی
نمی‌تواند علت وقوع فاجعه زیست محیطی «خشکیدگی بلوط (oak decline)» باشد و
قطعاً عواملی نظیر تخریب جنگل، خشکسالی‌های پی در پی، گرد و غبارهای اخیر و
نوع خاک در زوال و خشکیدگی بلوط‌های منطقه‌ی زاگرس نقش مؤثری داشته‌اند،
افزود: غیر قابل حذف بودن این بیماری، ضرورت توجه به جنبه‌های مدیریتی آن
را ایجاب می‌کند.
این کارشناس بیابان‌زدایی با اشاره به این‌که ضعف درختان زمینه‌ی اولیه
برای مرگ بلوط در ایلام را فراهم کرده است در ادامه هرس، سوزاندن،
به‌کاربردن مواد شیمیایی و استفاده از روش‌های بهداشتی برای مبارزه و کاهش
آثار مخرب و زیانبار این بیماری را پیشنهاد کرد.