خوابانیدن نوعی روش ازدیادی است که در آن ریشه های نابجا بر روی ساقه ای تشکیل می شوند که به گیاه مادری متصل می باشد .آنگاه ساقه ریشه دار شده از گیاه مادري جدا نموده وبه عنوان گیاه جدید ریشه دار کشت می شود. این نوع ازدیاد در گیاهانی مانند تمشک و سیاه توت رونده وسیله ای طبیعی برای تولید مثل بوده و در بسیاری از انواع گیاهان نیز می تواند به طور مصنوعی کاربرد داشته باشد .
خوابانیدن کپه ای و شیاری از مرسوم ترین روشهای تکثیر پایه های رویشی سیب در خزانه هامی باشند اما استفاده از قلمه و کشت بافت نیز عمومیت دارد.در خوابانیدن کپه ای گیاهان مادری سالم و داراي اندازه مناسب ( قطر 8 تا 10 میلیمتر ) در خاکی غیرفشرده حاصلخیز و دارای زهکشی خوب، به صورت ردیفی و فاصله بین 30 تا 38 سانتیمتر از هم کشت میشوند. فاصله ردیف ها با توجه به ردیف ها می بایستی به اندازه کافی باشد تا امکان کشت و ایجاد کپه را در بهار و تابستان فراهم سازد و معمولاً این فاصله را حدود 1.5متر در نظر می گیرند .
گیاهان مادری به مدت یک سال در خزانه تکثیر باقی می مانند.در سال دوم پش از اینکه رشد جدید در بهار آغاز شود تمام گیاهان مادری د رحدود 2.5 سانتی متری سطح زمین قطع می شوند.به طور معمول 2 تا 5 شاخه از طوقه گیاه مادری رشد می کند که این تعداد در سال های بعد افزایش پیدا می کند.هنگامی که شاخه ها به 7.6 تا 12.6 سانتیمتر رسیدند در اطراف هر شاخه خاك غیر فشرده و یا مخلوط خاك اره و خاك تا نیمی از ارتفاع آن جمع آوری می شود. هنگامی که شاخه ها به ارتفاع 19 تا 25 سانتیمتر رسیدند برای دومین بار خاک دهی صورت می پذیرد.
افزایش محیط ریشه زایی درپایین و اطراف شاخه ها به گونه ای می بایست انجام شود که افزون بر نیمی از کل ارتفاع آن پوشیده نگردد. عملیات خاك دهی سوم، براي آخرین بار در میانه تابستان انجام می شود که در این هنگام، شاخه ها به طول کل تقریبی 45 سانتیمتر رسیده اند.بنابر این پایین شاخه ها تا 15-20 سانتیمتر با خاک پوشیده می شود .افکنده هاي گیاهانی که به آسانی ازدیاد میشوند در پایان فصل رشد به اندازه کافی ریشه دار شده اند که بتوان آنها را از گیاه مادري جدا کرده و به صورت ردیفی درخزانه بکارند. افکنده ها ( پایک هاي ریشه دار) در نزدیکی پایین شاخه قطع می شوند تا ارتفاع گیاه مادری کوتاه شود.
این شاخه های ریشه دار شده ،به عنوان پایه های ریشه دار، مستقیماً در ردیف خزانه کشت می شوند. پس از آنکه شاخه های ریشه دار بریده شدند،گیاه مادری تا هنگام که شاخه های جدید به طول 7.6 تا 12 سانتیمتر برسند.نمایان باقی می ماند، در این هنگام، خاك دهی برای سال آینده ، آغاز می شود. یک بستر خواباندین کپه ای را می توان 15 تا 20 سال با اعمال مراقبت کافی ، مورد استفاده قرار داد به شرط اینکه در شرایطی پررشد نگهداری شده و بیماری حشرات و علف هرز آن کنترل شود اما به طور متوسط تا 8 سال به صورت اقتصادی قابل استفاده می باشد .