گل
آرايي ژاپني در سال 1390 ميلادي در زمان مورد ماچي آغاز شد،ابتدا اين نوع
گل آرايي به قصد مراسم مذهبي انجام مي شد. به طوري كه دسته هاي گل يا
گلبرگها را برروي آب مي ريختند و بعد، آن را در معابد به بودا هديه مي
كردند.اين گل آرايي ابتدا از هند به چين و از چين به ژاپن انتقال يافت و در
ژاپن به اوج شهرتي رسيد كه هنوز ادامه دارد به شكلي كه در حال حاضرتنها
دريكي از مدارس معروف ژاپن هزار مربي مشغول تعليم اين هنر به هنرجويان مي
باشند
![]()
![]()
گل آرايي ژاپني در سال 1390 ميلادي در زمان مورد ماچي آغاز شد،ابتدا اين
نوع گل آرايي به قصد مراسم مذهبي انجام مي شد. به طوري كه دسته هاي گل يا
گلبرگها را برروي آب مي ريختند و بعد، آن را در معابد به بودا هديه مي
كردند.اين گل آرايي ابتدا از هند به چين و از چين به ژاپن انتقال يافت و در
ژاپن به اوج شهرتي رسيد كه هنوز ادامه دارد به شكلي كه در حال حاضرتنها
دريكي از مدارس معروف ژاپن هزار مربي مشغول تعليم اين هنر به هنرجويان مي
باشند و مدارس متعدد ديگري به منظورآموزش اين فن درژاپن و ديگر نقاط جهام
وجود دارد.گل آرايي يكي از هنرهاي سنتي مردم ژاپن است و در حدود 70% از
زنان ژاپني با اين هنرآشنا هستند.و در تمام فصول سال، نمايشگاه هاي بسياري
در مكانهاي مختلف ژاپن ( مانند سالن هتلهاي بزرگ و فروشگاه ها ) برپا مي
شود كه مردم با شوق بسياربه تماشاي آن مي روند.
درژاپن هدف از مطالعه و پرداختن به هنر،بيداري و روشنايي دل است،نه صرفاً
هنر براي هنر. آنها معتقدند كه اگر هنر،فاقد بعد معنوي باشد،زحمت فراگيري
را نبايد به خود هموار ساخت.
در تاريخ فرهنگ مردم ژاپن، هنر ودين رابطه اي تنگاتنگ دارند از اين
ديدگاه،گل آرايي، صرفاً امري تزئيني تلقي نمي شود بلكه بيان ابعادي بسيار
عميق و پيچيده درون آدمي است.گل آرايي بايد شكوه طبيعت را تداعي كند.درگل
آرايي ژاپني تركيب مثلث نقش بسزايي دارد. بنابر اصل مثلث، كل گيتي به سه
بخش تقسيم مي شود: آسمان ، زمين و جهان آدميان.
اصل مثلث كه اساس گل آرايي است،ريشه در آيين بودا دارد،كه اصلي معنوي بشمار مي رود.
انديشه عدد سه در آيين بودا از هند به چين و ازآنجا به ژاپن راه يافت. و
آغاز اين سه گانگي، نقطه عزيمت شاخه هاي گوناگون هنرقرار گرفت در اصل مثلث
انسان هم خود و هم غيررا مي آرايد، زيرا دل گل و دل عالم و آدم يكي است،
انسان در زندگيش با گياه و نيز با كل عالم ، پيوند ذاتي دارد، هم راه به
جهان دارد هم راه به خاك. در چرخه اين مثلث، جاي انسان،بين آسمان و زمين
است.شاگرد راستين اين هنر نه تنها از جهان روبرنمي گرداند،بلكه با ديدي
بهتربه جهان مي نگرد و سرنوشت خود را با روي باز مي پذيرد، به آنچه در
اختيار اوست رضايت مي دهد و به انكارجهان نمي پردازد.
در آيين نامه گل آرايي ژاپني چنين آمده است:
- در مجلس درس خاموش و نيك رفتار باش ـ فروتن باش و مپندار كه بيش از ديگران مي داني كه اين بس شايسته است و به خود نيز غره مباش.
ـ نادان است كسي كه مي پندارد استاد گل آرايي است اما از ظرافت هنري و حس انساني بويي نبرده است.
ـ چيره دستي و ظرافت از آن كسي است كه با ذوقي خاص خانه را گل آرايي كند، حتي اگر شيوه گل آراييش چندان استادانه نباشد.
ـ شرط ادب آنست كه با گل رفتاري نرم و مهربان داشته باشيم.
ـ بيش از ذات گل از او چيزي نطلبيم.
بنا بر يك سنت قديمي استاد گل آرايي بايد نه خصلت داشته باشد تا به
جان(تعليم راستين) راه يابد و اين حاصل نمي شود مگراين كه به روح آن تعليم
دست يابد.
1ـ گل آرايي ، ميان بالا و پست،پيوندي معنوي پديد مي آورد.
2ـ هيچ را در دل داشته باش كه خود همه چيز است.
3ـ فارغ از تمامي غمها بودن.
4ـ با گياهان و ذات طبيعي پيوند داشتن.
5ـ تمام آدميان را دوست بدار و حرمت ايشان را نگهدار.
6ـ خانه را از نظم و حرمت سرشار كن.
7ـ روح راستين،زندگي را باروح مي سازد، گل آرايي را با احساس ديني در آميز.
8 ـ هماهنگي جسم و جان.
9ـ عدم پيروي از نفس و رهايي از بديها و حفظ خويشتنداري.
منبع : سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری تهران