گیاهی است چند ساله از خانواده
سوسنی ها(Liliaceae )با برگهای باریک و طویل که در مقابل سرما مقاوم است.
![]()
![]()
تره یکی از سبزیهای قدیمی است که مصرف آن در ایران از دیر زمان مرسوم بوده
و به صورت تازه و خشک شده در بسیاری از غذاهای ایرانی مورد استفاده قرار
میگیرد.تره مانند بسیاری از سبزیهای برگی دارای ویتامین های زیادی
است.
املاح معدنی به ویژه آهن آن نیز زیاد است. در خارج به صورت سبزی ادویه
ای و طبی از آن استفاده می شود.
تره در آب و هوای معتدل سرد و مرطوب
عملکرد بهتری دارد.خاک مناسب برای کشت این گیاه،زمین های هوموسی و آهکی
است.کودهای آلی و شیمیایی در عملکرد محصول که چندین بار در سال برداشت می
شود موثر است. مخصوصا چون مرتبا از برگهای آن برداشت می شود،دادن کودهای
ازته و کشت در اراضی قوی تر توصیه می شود.
مقدار کودهای شیمیایی
حدود120کیلوگرم ازت(در سه مرحله)،80کیلوگرم p2o5 و 200 کیلو گرم k2o در هر
هکتار است. پس از برداشت مرحله اول مقدار60 کیلوگرم ازت در هکتار به ازای
هر بار برداشت به زمین می دهند.
تره نیز مانند سایر سبزی های برگی در
ایران به صورت دست پاش و در کرتهایی به ابعاد مختلف کشت می شود.
در صورتی
که اگر به طور ردیفی کشت شود،بسیاری از عملیات داشت مانند:وجین،سله شکنی و
غیره آسانتر انجام می گیرد. فاصله ردیف ها 20تا25سانتیمتر و مقدار بذر بین
20تا25کیلوگرم در هکتار است.برداشت تره نیز طی چندین مرحله انجام می
گیرد.برگهای برداشتی در مرحله اول بسیار باریک است و آن را معمولا دور می
ریزند.باید برای مرحله اول صبر کرد تا برگها خوب رشد کند زیرا برگهای
بزرگتر به تقویت ریشه کمک کرده و محصول مراحل بعدی مرغوب تر می شود.