درختی است کهن سال وبا عمر طولانی به ارتفاع قریب به ۵ متر
واحیایاً ارتفاعش تا ۷ یا ۹ متر نیز رسیده است.
![]()
![]()
![]()
![]()
در
بعضی از مناطق کوهستانی.
شاخه‌های این درخت سفید کمی مایل به خاکستری است. این درخت نیز مانند سایر
درخت‌های کوهستان مانند: کُنار، كُور و سمر ، کِرت ، کُوهِنگ ، سَلَم
وغیره، در زمان قدیم مردمان کوخرد از هیزم این درختان برای پخت و پز در
مناطق مختلف کوه کم وبیش یافت می‌شود، اما بیشتر در قله‌های پرارتفاع ،
پرتگاها ، نرگ‌ها و سرگردها ومناطق دور دست کوهستانی می‌روید.
مقاومت با كم آبی
این
درخت با مقاومت زیاد در مناطق کوهستانی با آب و هوای نه چندان سرد می‌روید
و امروزه در لیست درختان حفاظت شده قرار دارد.به این درخت پسته وحشی نیز
گفته می‌شود.
میوه درخت بنه
میوه این درخت هم‌زمان با رسیدن ثمر نخل خرما «زامردان» میوها ش می‌رسد وقابل مصرف است. میوه درخت بنه ریز و مُدَوَر «گِرد» و کُورَوی مانند وبه رنگ سبز تیره‌است، وبه نام بركُو
معروف است. البته نوع دیگر نیز هست که کمی ریزتر است و به نام «كِهُن»
معروف است. مغز میوه بنه به پسته شبیه ولی بسیار کوچک‌تر است.به دلیل سخت
بودن پوست دانه آن، در شرایط عادی نمی‌توان با کاشت آن نهال تولید کرد
بلکه دانه آن پس از چند سال ماندن در محیط و سایش پوسته یا ترک خوردن در
یخبندان در بهار جوانه می‌زند. میوه اش ترش مزه و برنگ سبز تیره است.