هورمون به موادی
اطلاق می‌شود که در بخشی از بدن موجود زنده ساخته شده و پس از انتقال
اثراتی در دیگر قسمتهای موجود به جای می‌‌گذارد.
در تراکم‌های بسیار کم
فعالند. هورمونهای گیاهی در بافتهای مریستمی و یا جوان ساخته میشوند و
بعد از انتقال یافتن اثر خود را در بافتهای که تا حدودی از محل سازنده دور
است بجای می‌‌گذارند. تاکنون پنج گروه هورمون شناخته شده که همه آنها در
کشاورزی بخصوص در باغبانی دارای کاربردهای گسترده‌ای هستند که عبارتند از:
اکسین ، جیبرلین ، سیتوکینین ، اتیلن ، اسید آبسیزیک.
کاربرد بازدارنده‌های هورمونی در باغبانی
بازدانرده‌های
هورمونی دسته دیگری از هورمونهای گیاهی هستند که بدلیل خاصیت بازدارندگی
اکثرا برای کنترل شیمیایی علفهای هرز استفاده می‌شود. بازدارنده‌های
هورمونی به دو دسته طبعی و مصنوعی تقسیم میشوند. گروه طبیعی تنها شامل
اسیدآبسیزیک است که در تمام گیاهان وجود دارد و گروه مصنوعی خود به چها
گروه مواد بازدارنده رشد - مواد کند کننده رشد- مورفکتین و مواد شاخه زا
را تقسیم میشوند.
مواد باز دارنده رشد
این
مواد از رشد گیاهان بطور کلی جلوگیری می‌کنند و باعث مرگ گیاهان میشوند
که علف کش‌ها جز این گروه هستند علاوه بر این ماده مالئیک هیدرازید هم جز
این گروه است که در غلظتهای کم از رشد پیاز و سیب زمینی در انبار جلوگیری
می‌کند ولی در غلظتهای بالا به عنوان علف کش است.
مواد کند کننده رشد
مواد
تشکیل دهنده این گروه بدون اینکه تغییری در ظاهر گیاه و یا تعداد برگها و
شاخه‌ها بوجود آوردند از رشد گیاه می‌کاهد. مهمترین کاربرد آنها در هرس و
به گل نشاندن گیاهان و مقاومت گیاهان در برابر خشکی است.
مورفکتین‌ها
این مواد به عنوان علف کش و نیز در گل انگیزی و ریزش میوه‌ها و شاخه زایی هم کاربرد دارند.
مواد شاخه زا:: این مواد تحت عنوان مواد هرس کننده شناخته شده‌اند و برای هرس در باغات میوه از این مواد هم استفاده می‌شود