سوختگی ریسمانی

سوختگی ریسمانی  از جمله بیماری های سیب و گلابی به شمار می رود . این بیماری در ایالات ایندیانا ، کنتاکی ویرجینیای غربی و نیز کارولینای شمالی به سمت جنوب تا ایالات مشرف به خلیج در ایالات متحده امریکا روی سیب گزارش شده است .

این بیماری در باغهای واقع در دره کوهستانی مرطوب نواحی جنوب آپالاچی که در آنها مدیریت صحیح اعمال نمی شود یا فراموش شده اند خسارت شدید وارد می شود .

واژه سوختگی ریسمانی به بیماری هایی از درختان ئ درختچه ها گفته می شود که در آنها هیف های قارچ عامل بیماری مانند رشته ها ی سفید تا قهوه ای تیره مشخص روی برگها ، شاخه ها و شاخه چه های به خوبی مشهودند . روی درختان مناطق گرمسیری جهان مشهود است.

نشانه های بیماری

سوختگی ریسمانی به سهولت قابل تشخیصن . بدین ترتیب که در اوایل تابستان برگهای آلوده تاج درخت مبتلا به این بیماری حالت پژمردگی پیدا کرده اند و به رنگ قهوه ای درامده اند .

برگها خشکیده پیچ و تاب دار در قسمت میانی شاخه های آلوده نزدیک یا  از برگهای سالم روی درخت آویزان باقی می مانند در باغهای که مدیریت خوبی روی آنها اعمال نمی شود معمولا این بیماری تا زمان برداشت محصول که سمپاشی قطع می شود ، مشخص نخواهد شد .

در باغ روی قسمت هایی از برگهای الوده که هنوز خشک نشده اند لایه میسلیومی سفید و کم پشت قارچ دیده می شود . این میسیلیوم ها مثل رشته های سفید ظریف تا دمبرگ و شاخه چه ها ادامه می یابند . برگهای جدا شده از درخت ممکن است با این شبکه میسیلیومی ریسمانی به شاخه چه ها و برگهای دیگر آویزان شوند و وری زمین نریزند .

ریزومورفهای مازویی رنگ متمایل به نقره ای و اسکلروتهای مازویی متمایل به سفید نیز به تدریج سفت و سخت می شوند و به رنگ قهوه ای تیره در می آیند .

در سطح زیرین شاخه ها و شاخه چه ها تشکیل یم شود . این اندام های قارچی به طور سطحی روی شاخه های درخت هستند و به سهولت می توان آنها را از پوست جدا کرد .

عامل بیماری

سوختگی ریسمانی بر اثر قارچ Corticium stevenesii ایجاد می شوند ، چهار نام مترادف قارچ مذکور عبارتست از hypochnus ochroleucus  و C.koleroga ، Pellicularia koleroga ، Koleroga noxia . پهنای ریزومورفهای قارچی به 2 میلی متر ممکن است برسد و طول آن نامحدود است . پهنای اسکلروت ها به 5 و ضخامت ان به 3 میلی متر می رسد .

هیفهای قارج ناصاف ، بی رنگ یا کم رنگ هستند و از لحاظ طرز انشعاب شبیه رایزوکتونیا هستند . سلولهای قارچی دو هسته ای هستند . ابزیذی ة تک سلولی ،و تخم مرغی شکلند به اندازه 8-7×12-10میکرون دارای 4 زایده باریک است که روی آنها بازیدیوسپور تشکیل می شود .

بازیدیوسپور های قارچ بی رنگ ، به اندازه های 5-3.5×13-9 و به شکل تخم مرغیکشیده هستند که به سمت انتها تاریک می شوند .

چرخه بیماری و اپیدمولوژی

اسکلروتهای مولد قارچ بیماری عامل اصلی زمستان گذرانی و بقای قارچ است . گیاهان بومی و چوبی آلودهدر هر محل که درمجاروت باغها قرار دارند می توانند کانون مایه بیماری باشند . وقتی قارچ روی شاخه ها و شاخه چه ها مستقر شود ، ریزومورفها انتشار پیدا می کنند .

در هر فصل شاخه ای جدیدی مورد حمله قرار گرفته و روی آنها اسکلروتهای تازه تشکیل می شود . از طرف یدگر قارچها قدمی با باد پراکنده می شوند .

بازیدیوسپور ها در تابستان روی برگهای تازه آلوده شده تشکیل یم شوند و احتمالا با جریان هوا پخش می شوند و عفونت های تازه روی درختان مجاور ایجاد می کند . عفونت از راه نفوذ به روزنه ها روی می دهد . و میسیلیم های قارچ در داخل برگ توسعه می یابند .

اسکلروت های قارچ روی شاخه ها و شاخه چه های و میوه ها تشکیل می شود و به کمک ترکهای ریز موجود در پوست خارجی یالایه های  اپیدرمی این اندام ها روی آنه می چسبند اما قارچ بیشتر از آن شاخه ها و میوه ها را مورد حمله قرار نمی دهد .

این بیماری در مناطقی که آب و هوای مرطوب و در محل های سایه دارشیوع دارد . عوامل گسترش این بیماری می تواند استقرار باغ در دره های تنگ یا بین تپه ها ، وجود بیشه زار ها و نواحی جنگلی در مجاورت باغها ، استقرار باغها در شیبهای شمالی یا شرقی ، استقرار باغ در طرفین رودخانه ها که معمولا در آنجا مه صبحگاهی وجوددارد، و انبوه بودن تاج درخت ها مانع از نفوذ آفتاب و نور می شود .

مبارزه

سمپاشی های محافظتی با قارچکش های بنزومیدازولها ، تری ادیمفون، مانکوزب در خلال ماهای ژوئن تا اوت در جلوگیری از بیماری درختان سیب موثر است . انتخاب محل مناسب برای احداث باغ و پرهیز از ایجاد باغ در محل های سایه دار و مرطوب و ناحی که تهویه خوبی ندارد .

در نقاطی که بیماری کم است هرس شاخه ها و شاخه چه ها مبتلا به بیماری به منظور حذف مایه قارچ در هرس شاخه های دیگر به منظور بهتر کردن نفوذ آفتاب و هوا به داخل تاج درختان در کنترل بیماری موثر است .