روش کاشت :

کشت پیاز، به دو صورت انجام می‌گیرد:

۱) کاشت بذر در زمین.
۲) کاشت پیازهای کوچک در زمین.

کشت این گیاه دو نوبت در سال، در بهار و پائیز صورت می‌گیرد.
به منظور کشت بهاره، زمین را در پائیز آماده می‌سازند و کود کافی می‌دهند و در کشت پائیزه، در بهار عملیات آماده سازی زمین انجام می‌پذیرد.

بذر پیاز را به یکی از دو روش خطی و یا دستپاش می‌کارند.
مسلمآ در روش ردیفکاری (خطی) مقدار بذر مصرفی بسیار کمتر و در طریقه دستپاش میزان مصرف بذر زیاد خواهد بود.
به این منظور زمین را با کشیدن شن کش و یا هر وسیله دیگری که در اختیار باشد صاف نمایند تا بذرها زیر خاک بروند و سپس آبیاری کنند.

قبل از آنکه پیازها کاملا سبز شوند لازم است که زمین را وجین کنند و علف‌های هرز را خارج سازند تا آنها روی بوته‌های پیاز را نپوشانند.

در صورتی که بخواهند پیازهای کوچک را در زمین به صورت خطی بکارند، فاصله خطوط و یا ردیف‌ها ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر و فاصله پیازهای کوچک از یکدیگر بر روی خطوط ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر مناسب است.

به همین دلیل هر اندازه فاصله بوته‌های پیاز با یکدیگر کمتر باشد پیازها کوچکتر و هر اندازه که فاصله آنها از یکدیگر بیشتر باشد پیازها درشت تر خواهند بود.
بهترین روش کشت پیاز، نوع خطی ردیفکاری است که فاصله بین خطوط  ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر و فاصله بین بوته‌ها روی خطوط ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر باشد.

هرگاه در محلی که پیاز را می‌کارند، هوا خشک باشد پیاز ممکن است زودتر به گل بنشیند و گاهی در چنین نقاط در همان سال اول پیازها گل می‌کنند و بذر می‌دهند که بذر این پیازها برای کاشت مناسب نخواهند بود.