آنتراکنوز بدلیل عدم رعایت بهداشت باغی ( عدم جمع کردن بقایای برگ و میوه های الوده و سیاه کف باغ) سال به سال بیشتر می شود. در اثر رطوبت هوا و دمای مایل به گرم خسارت این قارچ بیشتر شده و ریزش میوه و برگ را به همراه دارد. این قارچ بلافاصله در عرض ۱-۳ روز در صورت مساعد بودن شرایط آب و هوایی کل پهنک برگ و سطح سبز پوست گردو را گرفته و مانند عامل باکتریایی آب سیاه گردو مغز میوه را نیز سیاه می کند.به برگ، شاخه های جوان و میوه حمله میکند. اولین نشانه آن تشکیل لکه های کوچک، گرد، با حاشیه دندانه دار به رنگ قهوه ای متمایل به قرمز و با مرکز قهوه ای خاکستری و با حاشیه زرد رنگ روی برگ ها است. اندازه این لکه ها ابتدا به قطر 2 تا 3 میلیمتر و به تدریج بزرگ شده و لکه ها به هم میپیوندند و قطرشان ممکن است به 2 سانتیمتر برسد.
روی ساقه و شاخه های جوان زخم های بیضوی یا گرد نا منظم، گود به رنگ قهوه ای متمایل به خاکستری که حاشیه آنها قهوه ای متمایل به قرمز است تشکیل می گردد. خسارت بیماری روی میوه های جوان نیز بسیار زیاد است و در سطح پوست لکه های گود و گرد نامنظم به وجود میآید. اندازه این لکه ها به بزرگی لکه ها به بزرگی لکه هائی که روی برگ ها ایجاد میشود نبوده و میوه های جوان آلوده رشدشان تکمیل نشده و روی زمین میریزد و در نتیجه مقدار محصول درخت کاهش مییابد. مغز میوه در زیر لکه های پوست ممکن است به صورت خشک پوسیدگی پیدا نماید و متعاقبا قارچ های ساپروفیت یا گندرو نیز به مغز حمله میکند.
قارچ عامل بیماری لکه سیاه گردو زمستان را اغلب به صورت پریتسیوم در داخل برگ های آلوده و پیر و روی میوه های ریخته شده و یا در داخل زخم هائی که روی شاخه های سال گذشته وجود دارد میگذراند. در فصل بهار همزمان با ریزش باران های بهاری، آسکوسپورهای قارچ از داخل پریتسیوم های کوچکی که روی برگ ها و میوه های افتاده، در اواخر پاییز یا در بهار تشکیل یافته بیرون میریزد و توسط باد انتقال یافته و بدین وسیله آلودگی اولیه بروز مینماید.
هرس کردن از راه هایی است که برای جلوگیری از بیماری آنتراکنوز بسیار می تواند موثر باشد.شاخه هایی که خشک شده اند و بیمار هستند را می توانید از این طریق از بین ببرید.
گیاه همانند انسان به تغذیه هایی برای رشد نیاز دارد باید به آنها بسیار توجه شد تا درخت مقاوم تر باشد.مثلا به آب و کود و نور و هوای مناسب برای درخت گردو توجه کنید تا درخت قدرتمندتر باشد.استفاده از بردوفیکس با دز ۵-۶ در هزار لیتر اب بعد از گل و تکرار آن در مرحله فندقه و قبل از برداشت (حداقل سه هفته قبل از برداشت) ،
استفاده از کودهای حاوی پتاسیم با فرمول های ۱۲.۱۲.۳۶ و یا سولوپتاس بسته به سن درخت مقدار ۵۰-۱۵۰گرم در کنترل این بیماری موثر می باشد.