سماق گياهي است از خانواده Anacardiaceae (پسته)و نام علمي آن Rhus Coriaria . L مي باشد. گیاه سماق بصورت درختچه یا درخت های کوچک و به ارتفاع 3-5 متر می باشد که ساقه یا تنه متعدد، دارای شاخه های فراوان و منشعب به رنگ متمایل به سفید است. برگ سماق مرکب شانه ای بوده و از 5-7 جفت برگچه پوشیده از کرک و بدون دمبرگچه، بیضی با دندانه های نامنظم در حاشیه، روي برگ سبز مات و زير برگ روشنتر و در پائيز برگها سرخ و يا حنايي ميشود و هر برگچه آن در حدود ۳-۷ سانتي‌متر طول دارد.
گل بسیار کوچک، سبز فام، نر ماده و تک جنس، مجتمع در خوشه های مرکب، انتهایی و متراکم و حنايي رنگ است و در حدود 10 سانتي متر طول دارد.میوه سماق به صورت شفت کرکدار، مدور، قلوه ای شکل و نافدار که رسیده آن به رنگ سبز متمایل به زرد و یا قرمز رنگ می باشد.سماق را می توان در تهران، قزوین، خراسان، قم، اراک، همدان، آذربایجان شرقی، زنجان و آذربایجان غربی و کردستان پیدا کرد.
سماق آب و هوای گرم و خشک را می پسندد، گیاهی نور پسند بوده و غیر مقاوم به سایه است، مقاوم به آفات و امراض بوده، اگر در اثر کم آبی خشک شود با مختصر رطوبت ایجاد پاجوش می کند و در صورت سرمازدگی ساقه های جدید ایجاد می کند.
این درختچه در مناطقی که 0 - 350 میلیمتر بارندگی سالیانه داشته باشد رشد می کند، در خاکهای کمی اسیدی یا خنثی با ( PH=5 - 7 ) بهتر رشد می کند.خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد.سرمای زیر 6- درجه سانتی‌گراد را نمی‌تواند تحمل کند.
روش های تکثیر این درختچه به صورت پاجوش، بذر و قلمه ساقه و ریزوم بوده؛ بهترین روش پاجوش است که در پاییز یا آخر زمستان پاجوش را با ریشه از گیاه مادر جدا کرده و در محیط جدید کشت می کنند.برداشت سماق در اوایل شهریور ماه صورت می گیرد.