1)شناخت خاک مناسب جهت کاشت » زمينهای شني كه در خاكش رُس يافت نمی شود ، براي پرورش گل سرخ مناسب نيست . مگر آنكه آن را بحد كافی با مواد پوسيده نباتی و حيوانی مخلوط كنند تا هميشه خاك را تازه نگهدارد .نكته قابل توجه آنست كه نبايد تصور شود چون خاك رُسی و شنی براي تربيت گل مساعد است ميتوان بوته هاي گل سرخ را در خاك های رُسي نيز كاشت . بنابراين بايد دانست كه كاشتن گل سرخ در زمينهای رُسي يا شنی خالص يا آنها كه بيش از 15 درصد مواد آهكی دارند زحمت بيهوده است و بوته های گل در چنين زمينها ، هميشه زرد و رنجور و برگهايشان زودتر از موقع ريخته در مدت كوتاهی خشكيده و از بين می رود . مگر آنكه خاك آنها را قبلا اصلاح كرده بعد مبادرت به كاشتن گل نمايند .اكنون كه خاك مناسب برای كاشتن گل سرخ را شناختيم بايد دانست چگونه چنين زمينی را بايد آماده برای گل كاری كرده ، با چه نوع مواد غذایی آنرا تقويت نمود ، تا گلهای حاصله در آن تمام زيبایی و ظرافت خود را حفظ كرده نمايان سازد .
2) حذف پاجوش ها » پاجوشهایی كه از پايه بوته ها يعنی از نسترن های كوهی بيرون می آيد باید حذف شوند. زيرا اگر پاچوش ها را نبریم ، مواد مغذی را كه بايد به بوته برسد جذب و مصرف كرده بوته را ضعيف كرده يا می خشكاند.
3)چیدن گل ها » چيدن ته گلها پس از ريختن گلبرگها كه بايد از نيم سانتيمتر بالای آخرين برگ شاخه كه منتهی به گل شده قطع نمود .هَرَس بوته ها كه بايد اواخر زمستان انجام شود تا در نتيجه شاخه های نازك و ضعيف حذف شده و شاخه های قوی و گلدار جانشين آنها گردد.
4)آبیاری » آبياری مرتب و منظم بوته ها به تناسب فصل مخصوصآ در زمين های سبك ودر طول فصل گرم تابستان .برای آنكه بتوان بطور محسوس قوت و قدرت بوته های گل سرخ را زياد كرد ، بايد از كودهای شيميايي به عنوان كود تكميلی استفاده نمود . ولی مصرف اين كودها بايد با اطلاع كامل از وضعيت خاك و زمين كه بوسيله تجزيه شيميایی انجام شود .
5)استعمال کود » قبل از استعمال كود شيميایی بايد دانست در خاك باغچه يا باغ گل سرخ از هريك از مواد آلی اصلی كه براي رُشد و پرورش و گلريزان گياه لازم است ( ازت – اسيد فسفوريك – پتاس – آهك ) چه ميزان بوسيله بوته ها در ضمن سال مصرف شده و اكنون بايد جای آنها پُر شود.كود حيوانی نیز مواد لازم مانند : ازت و پتاس را در خاك فرهم می سازد، وضعيت آنرا از نظر ساختمان فيزيكی نيز اصلاح می نمايد . زيرا بوسيله كود حيوانی است كه اگر خاك سنگين يا خيلی سبك باشد ميتواند آن را تغيير داده و برای پرورش گياه مساعد سازد .