بیماری سرخشکیدگی مرکبات و نحوه درمان - فوت و فن های باغبانی

علائم بیماری را به این صورت می بینیم که عامل بیماری در مرحله اولیه حدوداً اواسط بهار اغلب باعث پژمردگی و زوال در شاخه های انتهایی درخت می شود که این حالت با گرم تر شدن هوا شدت پیدا می کند. ابتدا برگ های سبز خشک شده، سپس در اثر تابش آفتاب به رنگ قهوه ای در می آیند و غالباً از شاخه ها جدا نمی شوند بیماری از شاخه های انتهایی به سمت سایر شاخه ها توسعه پیدا می کند و در نهایت به تنه سرایت می کند، در حالت حاد گاهی آثار بیماری در ریشه ها هم پیدا می شود.

در مقطع عرضی و طولی شاخه و تنه، بخش های آلوده قهوه ای تیره و سایر بخش ها طبیعی به نظر می رسند در بعضی موارد شکاف هایی به طول 5 تا 10 سانتی متر در پوست شاخه های آلوده دیده می شود که غالباً همراه با خروج صمغ از این شکاف ها می باشد بیماری در مرحله پیشرفته منجر به تشکیل لایه دوده ای می شود.

در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری ایران عامل بیماری با گرم تر شدن هوا حدود اواسط بهار فعال شده پیشرفت آن در مرداد و شهریور به اوج می رسد بعد کاهش پیدا می کند و در اواسط مهر به حداقل می رسد و در طول زمستان و اوایل بهار به حالت غیرفعال باقی می ماند.حساسیت به بیماری در تمام دوره رشد مرکبات وجود دارد درختان جـوان تحمل بیشتری نسبت به درختان مسن نشان می دهند(دردرختان جوان احتمالاً به علت رشد فعال آنها،عدم هرس وسالم بودن پریدرم ابتلا به بیماری کمتر اتفاق می افتد).

روش های کنترل بیماری عبارت است از: 1) تقویت درختان بخصوص در مقابل تنشهای آبی وآفتاب سوختگی 2) حذف شاخه‌های آلوده 3) در صورت امکان اجتناب از کشت ارقام پرتقال، لیمو، نارنگی گریپفروت و نارنج که حساسیت بیشتری دارد. 4) بهداشت باغ (خروج چوبهای آلوده ) 5)سم پاشی با اکسی کلرور مس (کوپراویت ) WP۳۵% به میزان ۵ در هزار