با سرد شدن هوا کاکتوسهایی که دارای گلهای بسیار زیبایی در اواخر بهار بودند ، کم کم خواب زمستانه یا استراحت خود را آغاز میکنند .از این رو آبیاری از این ماه به بعد به کمترین اندازه کاهش مییابد اما نباید آنها را به یکباره کنار گذاشت بلکه باید به تدریج آبیاری را کاهش داد تا گیاه بتواند کم کم خود را با شرایط تازه سازگار کند و زیانی نبیند . همچنین ، کار تغذیه گیاه هم بسیار کم میشود .
از آغاز آذرماه ، کاکتوسها کم کم از میزان فعالیت رویشی فیزیولوژیک خود کاسته و وارد دوره استراحت میشوند و به مراقبت چندانی هم نیاز ندارند . در این مرحله باید گلدانهای کاکتوس را در جای سایه روشن یا گلخانه قرار داده و آبیاری آنها را قطع نموده و هر 20 روز یکبار آبیاری مختصری نمود .اگر کاکتوسها در سایه قرار گیرند ، در این حالت جوانه های بسیار ضعیف ، باریک و غیر مقاوم تولید کرده و برای دوران رشد آینده بسیار ضعیف و ناتوان میشوند ، بنابراین گذاردن کاکتوسها در روشنایی را نباید از نظر دور داشت .

در این دوره به سبب عدم تغذیه این گیاهان ، نیازی به افزودن کود نیز نیست .البته استثنایی درباره برخی از کاکتوسها وجود دارد که در آذرماه هنوز دوره استراحت آنها آغاز نمیشود و در فصل زمستان از گل آنها در جشن کریسمس استفاده میشود مانند کاکتوسهای کریسمس .این کاکتوسها را در نور کامل ، مناسب و ملایم با زمان طولانی در گلخانه قرار میدهند و آب و موادغذایی آنها را تأمین میکنند به گونه ای که در آذرماه این گیاهان به رشد و نمو کافی رسیده و شاخه هایی پرطراوت و جوان ، همانند چتری از اطراف گلدان به طرف پایین ریخته میشود و روی بیشتر آنان گلهایی به رنگ ارغوانی تیره با ظاهری بسیار زیبا نمایان می گردد .

شمار فراوانی از کاکتوسها در ماه دی به استراحت زمستانه خود ادامه و به اصطلاح در خواب زمستانی فرو می روند . خواب زمستانی برای نیرومندی و آماده شدن این گیاهان و برای رویشی بهتر و قوی تر در بهار و به ویژه در گلدان که فضایی کمتر و در نتیجه نیروی بیشتری لازم است کاملاً ضروری است . در این دوره کاکتوسها را آب نمی دهند مگر آنکه خشکی به اندازه ای زیاد باشد که گیاه نیازمندی خود را برای آبیاری نشان دهد . باید دانست در این ماه گیاه فعالیتی ندارد و این آبیاری هم ، برای افزایش رشد یا کمک به نمو گیاه نیست بلکه هدف آن است که گیاه بتواند آب تبخیر شده خود را تا اندازه ای جبران نماید .

در هوای بسیار صاف ، روشن و آفتابی و خشک ، پاشیدن کمی آب به صورت مه پاش (اسپری) ، سبب فراهم آوردن هوای کم و بیش ملایم و مرطوب پیرامون کاکتوسها شده و به زندگی آنها شادابی میبخشد ولی گیاهان نبایستی زیاد خیس شوند زیرا در این صورت به بیماریهای قارچی دچار شده و به زودی می پوسند . بنابراین بهتر است ماهی یک بار و به گونه ای کم و ملایم این کار انجام گیرد .در کاکتوسهای جوان که دارای ریشه های کوچک ، مویین و ضعیف هستند ، نباید اجازه داد که خشکی به حد زیادی برسد . از همین رو گاه و بیگاه باید خاک آنها را مرطوب نگه داشت تا خشک نشوند .

چنانچه کاکتوسها در گلخانه نگاهداری می شوند ، گیاه نیاز به هوای سالم و تازه دارد و این کار را میتوان با باز و بسته کردن پنجره در ساعت های میانی روز انجام دارد . چنین کاری برای سرزندگی و سلامت گیاه ضروری میباشد و بهتر است که درجه دمای محیط بیرون از 5+ درجه سانتیگراد پایین تر نباشد .ماههای بهمن و اسفند نیز همانند ماه دی ، برای بسیاری از کاکتوسها زمان استراحت است و در این دوره نیز باید کاکتوسها را در جای سایه روشن یا در گلخانه ای یا آب و هوای معتدل و دمایی نزدیک به 16-18 درجه سانتیگراد قرار داد و از آبیاری آنها خودداری ورزید .

کاکتوس هایی که در حال رشد هستند مانند کاکتوس کریسمس و یا کاکتوس های کوچکی که که ریشه کمی داشته و احتمال خشک شدن آنها به سبب نرسیدن آب می رود ، کمی آب ، آن هم در فواصل (10-15 روز یکبار) داده شود . بیشتر کاکتوس های کامل و بزرگ در این ماه رشد و نموی نداشته و تنها در روزهای آفتابی ، گرم و خشک که از کمبود آب احساس تشنگی میکنند و تشنگی خود را با پژمرده شدن اندامهایشان نشان میدهند که میتوان هر ماه یکبار کمی آب ، به صورت مه پاش برای ملایم و مرطوب ساختن محیط به آنها رساند تا پیرامون آنها جوی معتدل و مرطوبی پدید آمده و از خشکی آنها جلوگیری شود .