كنه‌ها جانوران بسيار كوچكی هستند كه با چشم غير مسلح به زحمت ديده مي‌شوند, بر روی برگ هایی كه مورد تغذيه آنها واقع مي‌شوند نقاط زرد رنگی وجود دارد كه جای قطعات دهانی آنهاست. برگهای مورد حمله به تدريج خشك شده و می ميرند. بعضي از كنه‌ها با تنيدن تار باعث تجمع گرد و غبار محيط روی برگها می شوند و منظره بسيار كثيفی به برگها مي‌دهند. کنه دو نقطه ای تقريبا در تمام مناطق دنيا انتشار دارد و از اهميت اقتصادي زيادي برخوردار است. كنه دو نقطه ای با نام كنه تار عنكبوتي نيز شناخته می شود.این آفت از دير زمان در ايران وجود داشته است.روی اكثر گياهان فعاليت دارد . درختان و درختچه هاي جنگلي
و غير مثمره ميزبان اين كنه در ايران عبارتند از: افرا، شاه بلوط هندي، توسكا، زبان گنجشك، توت
صنوبر، چنار، اقاقيا، نارون، نمدار، ممرز، كاتالپا، انجير، ختمی درختی، یاسمن، گردو، شببو، سه رنگ و انواع زیادی از گیاهان زینتی
اين كنه به خاطر دو لكه ی تيره ای كه در پشت خود دارد به كنه دو لكه ای معروف است. اين لكه ها بهترين وسيله شناسايي اين كنه ها مي باشند. جانور كامل اين كنه بيضي شكل و طول بدن آن 4/0 تا 5/0 ميليمتر می باشد. رنگ كنه های ماده زمستان گذران قرمز يا نارنجی است. درحاليكه در طول فصل رنگ آنها از زرد كمرنگ متمايل به سبز تا تقريبا تيره تغيير مي كند كه اين تغييرات رنگی با سن آنها و گياه ميزبان ارتباط دارد. تخم کنه ها كروی و روشن بوده كه قبل از تفريخ، رنگ آن قدری كدر
مي شود.
هوای گرم و خشك براي توليد مثل و افزايش اين كنه بسيار مناسب است. اگر حرارت و غذا مناسب باشد، اين كنه هر هفته و حتی كمتر، يك نسل توليد می كند و بدين ترتيب می تواند تا بيش از 55 نسل در سال توليد كند. به محض اينكه كيفيت غذا كاهش می يابد، اين كنه به كمك باد به نقاط ديگر منتقل می شود. اين كنه در تابستان به بالاترين حد خسارت زایی خود می رسد به ويژه زمانيكه شكارگرها و دشمنان طبيعی آن به وسيله سمپاشی های نامناسب از بين رفته باشند.
20160627.jpg)
کنه با تغذيه به وسيله خرطوم از سطح زيرين برگ شيره نباتی را مي مكد و درنتيجه در روی برگ نقاط متعدد و زرد رنگ ديده می شود كه اين نقاط تغيير رنگ داده و پس از مدتی برگها به رنگ قهوه ای سوخته در می آيند و در اين زمان است كه برگها شكننده شده و توانایی خود را در انجام عمل فتوسنتز از دست داده و از ساقه جدا می شوند و گاهي برگها در اثر از دست دادن شيره نباتی حول دمبرگ اصلی خميده و لوله می شوند. زمانيكه تعداد كنه ها زياد باشد پوششی از تار همراه با پوسته بدن جانوران و گرد و خاك سطح برگها را می پوشاند.جمعیت بالای كنه باعث بی برگی كامل بوته ها شده و يا گياه به طور كامل از بين می رود.آلودگی شديد روی گیاهان زینتی باعث می شود برگ ها پيچيده و قهوه ای شوند و سپس ريزش كنند.
اگر گیاهان آپارتمانی به این آفت مبتلا شدند، با برس نرمی که آغشته به کف صابون طبیعی و فاقد اسانس نموده اید آفات را از روی برگ ها پاک کنید سپس همه ی گیاه را با آب ولرم بشویید گیاهان کوچک را در دستشویی با فشار قوی آب ولرم اسپری نمایید طوری که زیر برگ کاملاً شسته شود، چون محل تجمع کنه زیر برگ هاست و کنه از بافت زیر برگ، آسان‌تر تغذیه می‌کند.این کار حشرات را تار و مار می نماید.در صورت نیاز مجددا همین عمل را تکرار نمایید.(3 بار درهفته ) در صورت نیاز می توان از سموم دیفوکل یا تترا دیفون طبق دستور نوشته شده روی قوطی نیز استفاده کرد .
در صورتیکه درختان به این آفت مبتلا شوند از چند راهکار می توان استفاده کرد : - يكي از بهترين راههای مبارزه، حمايت از دشمنان طبيعی اين آفت، با كم كردن مصرف غير ضروری سموم شيمایی می باشد -از آنجا كه اين كنه مدتي از زندگي خود را روی علفهای هرز مي گذراند. مبارزه با علفهای هرز نقش موثری در كاهش جمعيت آفت دارد- شستشوی درختان باآب خالص ویا مخلوط آب ومایع ظرفشویی(به نسبت نيم تا سه ليتر مايع ظرفشويي در 1000 ليتر آب). آنچه که اهمیت دارد استفاده از سمپاش مناسب دارای فشار پاشش مناسب و دقت در شستشوی درخت است. بهتر است درخت از بالا به پایین و از جهات مختلف شستشو داده شود. در نهال های تازه غرس شده و درختان جوان حتی ممکن است لازم باشد که تک تک سرشاخه ها با فشار آب لازم جهت پاک کردن کنه ها شسته شوند.
در صورت طغيان آفت مجبور به استفاده از سموم شيميایی هستيم. با توجه به اينكه اين آفت در بهار قبل از تخمريزی زير پوست درختان و پوشش سبز زير درخت و ديگر نقاط زمستان گذرانی می كند. ميتوان از طريق سمپاشی اوايل بهار و يا اواخر زمستان روی تنه و شاخه ها موجبات كاهش جمعيت كنه را فراهم كند. براي اين منظور مي توان از سموم كنه كش مثل اومایت ،دیکوفول ، نئورون ،آبا مکتین ،دانیتول ،پراید ،ارتوس استفاده نمود.به صورتی که محلول سم تمام سطح وپشت برگهای گیاه را بطور یکنواخت بپوشاند.
از سموم کنه کش حداقل درهر دوره یک نوبت با دز توصیه شده و مناسب استفاده گردد.استفاده از یک کنه کش به طور مداوم و با دز بالا باعث مقاومت در کنه ها می گردد.نكته مهم در خصوص كنترل اين آفت، شروع عمليات مبارزه بلافاصله پس از مشاهده اولين علائم آلودگي می باشد .سم پاشی هر 10 تا 14 روز يكبار تأثير قابل ملاحظه ای در كاهش جمعيت آفت و ميزان سم مصرفي دارد.