، موز گیاهی است علفی مانند درختچه که برگهای آن بسیار بزرگ و پهن است و گاهی تا ۲ متر می رسد و گلهای آن مجتمع و بصورت سنبله است میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن برنگ زرد در می آید.
موز از حدود 4 هزار سال پیش در هندوستان کشت می شد.
موز را هنگامیکه هنوز سبز است از درخت می چینند و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آنرا می رسانند.
موز انواع مختلف دارد یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است که مزه شیرینی دارد .
در کشورهای استوایی معمولا موز را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند در کشورهای آمریکای لاتین موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک می کنند.
نشانه موز رسیده وسالم این است که پوست آن بایستی زرد وسفت و روی آن لکه های سیاه موجود باشد.
نشاسته زیاد موجود در موز نارس باعث سنگینی هضمش می شود.
ترکیبات شیمیایی موز :
قندی که در موز وجود دارد به سرعت قابل جذب است.
در صد گرم موز مواد زیر موجود است :
انرژی ۱۰۰ کالری
آب ۷۰ گرم
پروتئین ۸ گرم
چربی ۲ گرم
قند ۶/۵ گرم
کلسیم ۸ میلی گرم
فسفر ۲۵ میلی گرم
آهن ۷ میلی گرم
سدیم ۱ میلی گرم
پتاسیم ۳۷۰ میلی گرم
ویتامین A صدونود واحد
ویتامینB1 پنج میلی گرم
ویتامین B2 شش میلی گرم
ویتامینB3 هفت میلی گرم
ویتامین C ده میلی گرم
در موز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین ، نوروپی تفرین ، دوپامین و کاته کولامین وجود دارد.
خواص دارویی موز:
موز از نظر طب قدیم ایران معتدل است و خون را غلیظ می کند و موز انرژی زیادی دارد و چون نرم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن محسوب می شود.
۱) بدلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها است.
۲) موز ملین بوده و همچنین و به عنوان درمان اسهال و اسهال خونی کاربرد دارد.
۳) موز خون ساز است و اشخاص لاغر و کم خون حتما موز بخورند.
۴) موز تقویت کننده معده و نیروی جنسی است.
۵) موز درمان زخم معده و روده است.
۶) گرد موز همچنین داروی خوبی برای پائین آوردن کلسترول است.
۷) شیره گلهای موز درمان کننده اسهال خونی است.
۸) جوشانده موز اثر قطع خونریزی دارد.
۹) ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است.
۱۰) موز نفاخ است.
۱۱) موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد.
۱۲) برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید.
۱۳) موز به علت دارا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند./