شاتره زرد

دانستنیهای علمی

شاتره ی زرد گیاهی یکساله از جنس Corydalis و متعلق به خانواده ی فوماریاسه (خانواده شاترگان) و بومی ایالات متحده است.

بلندی این گیاه به 30 سانتی متر می رسد. برگ ها به صورت متناوب ، بدون کرک ، سبز مایل به زرد و یا سبز تیره هستند. برگ ها مرکب و به صورت سوزنی تقسیم شده اند. بخش انتهایی برگ نوک تیز است.برگ هایی بالایی چسبیده به ساقه و فاقد دمبرگ هستند و لوب های کمتری دارند در صورتی که برگ های پایینی لوب های بیشتر و دمبرگ بلندی دارند.

خصوصیات - معرفی

گل ها بر روی گل آذین قرار دارند، گل آذین 8 سانتی متر طول دارد و به شکل خوشه ای است که حدود 7 تا 10 گل بر روی آن ایجاد می شود. گل ها زرد رنگ هستند و گلبرگ ها نامنظم بوده و یکی از گلبرگ ها بلند تر است. گلبرگ ها فاقد کرک هستند و لبه ی آن ها دندانه دار است و کمی به سمت بیرون خمیده شده است. گل دارای 6 پرچم است.

میوه های این گیاه به شکل غلاف هستند که حدودا 2.5 سانتی متر طول و 2.5 میلی متر قطر دارند. میوه ها بدون کرک هستند. درون غلاف میوه دانه های سیاه براق و با قطر 2 میلی متر وجود دارند که وسط آن ها برجستگی هایی وجود دارد.

شرایط نگهداری شاتره زرد

نور مورد نياز متوسط آبياري و رطوبت کمی خشک دماي مورد نياز 9 درجه سانتیگراد خاک مورد نياز خاک جنگل-آهکی و با زهکشی بالا

این گیاه در ماه های آوریل و می (فروردین و اردیبهشت) به گل می نشیند. معمولا در دامنه های مرطوب و اعماق جنگل ها می روید.

این گونه در جنگل های مرطوب و دشت های سیلابی و سرزمین های خشک رویش می کند. ویژگی مشترک این زیستگاه ها بایستی خاک آن باشد و این خاک از نوع آبرفتی و با زهکشی بالاست.

نحوه تکثیر شاتره زرد

تکثیر این گیاه از طریق کاشت بذر آن صورت می گیرد.

گرده افشانی گیاه از طریق خود این گیاه و همچنین حشرات و به خصوص زنبورها رخ می دهد. پروانه های نیز از این امر مستثنی نیستند این به خاطر شکل و موفولوژی گل های این گیاه است.

بذر این گیاه دارای دوران خفتگی است. وقتی بذرها در تابستان رها می شوند به خاطر گرمای هوا از جنین زایی در آن ها جلوگیری میشود. اما بعد از سپری شدن مرحله ی خفتگی بذرها در پاییز جوانه می زنند.

شاهتره