گل رز مینیاتوری

دانستنیهای علمی

گل رز مینیاتوری گیاهی چندساله از جنس رزا (Rosa) و خانواده Rosaceae بومی جنوب غربی چین در گوئیژو، هوبی ، و استان های سیچوان میباشد و معمولا با نام رز چینی در جهان شناخته میشود.

رز مینیاتوری از گیاهان زینتی و تجاری می باشد که کاربردهای زیادی به خصوص در طراحی فضای سبز دارد، بنابراین تولید این گیاه کار بسیار ارزشمندی است. رز مینیاتور را علاوه بر کاشت در بستر باغچه ها و یا حاشیه ها، در گلدان نیز می توان پرورش داد.

خصوصیات - معرفی

این گیاه درختچه ای به 1-2 متر بلندی میرسد .برگ های پر شکل، با 3 تا 5 برگچه، هر کدام 2.5 تا 6 سانتی متر طول و 1 تا 3 سانتی متر گستردگی دارند. در گونه های وحشی (گاهی به عنوان Rosa chinensis var. spontanea ذکر شده)، دارای گل پنج رنگ بیشتر گلبرگهای صورتی و قرمز و میوه قرمز با قطر 1-2 سانتی متر میباشد.این گونه به طور گسترده ای در چین به عنوان گیاهی زینتی کشت میشود

شرایط نگهداری گل رز مینیاتوری

نور مورد نياز زیاد آبياري و رطوبت کمی خشک دماي مورد نياز 22 درجه سانتیگراد خاک مورد نياز خاک سبك لومي شني يا لومي رسي با حاصلخيزي مناسب

گل رز مینیاتوری به طور کلی نور زیاد و دمای خنک را میپسندد که سبب تولید گل با کیفیت بالا می شود. رز مینیاتوری آفتاب دوست و حداقل باید 6 ساعت آفتاب در روز دریافت کند. خاک شنی رسی، لومی و یا خاکی که کمی رسی بوده ودارای 10% مواد آلی باشد، مناسب است. به طور کلی نیاز به خاک عمیق و حاصل خیز با زه کش مناسب دارد. به منظور زه کشی در مناطق پر باران، بستر کاشت را از سطح چمن بلندتر در نظر می گیرند.

خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی

گل و میوه آن در طب سنتی چینی (TCM) در درمان دردناکی یا نامنظمی قاعدگی ، و همچنین برای درمان تورم تیروئید استفاده می شود.

نحوه تکثیر گل رز مینیاتوری

بر خلاف رقم های تجاری مهم رز که حاصل پیوند های گوناگون می باشند، رز مینیاتوری حاصل افزایش قلمه ای تک گره و ریشه دار شدن آنهاست. برای این کار قلمه طوری تهیه می شود که 2 سانتی متر از ساقه در بالا و پایین گره حفظ شود. بهترین زمان قلمه گیری زمانی است که اولین سرما موجب ریزش برگ ها شده باشد، که در مناطق سردسیری اواخر زمستا یا اوایل بهار و در مناطق گرمسیری مانند خوزستان از بهمن تا اواسط فروردین ذکر شده است. به این ترتیب قلمه ها تا بهار ریشه دار شده و در پاییز به محل اصلی منتقل می شود. بهترین زمان کاشت در دوره رکود گیاه، پس از برطرفی یخ بندان است. ابتدا فواصل مکان هایی که قرار است قلمه ها در آن جا کاشته شود، مشخص می گردد. فاصله هر دو گیاه از یکدیگر 30 سانتی متر و عمق گودال نیز باید به اندازه ای باشد که پس از کاشت، طوقه گیاه دیده شود. به طور کلی وردها برای رشد مطلوب به تأمین رطوبت کافی نیاز دارند. کودهای مخلوط حاوی پتاسیم برای جلوگیری از رشد آبدار شاخه ها موثر است. هرس رزهای مینیاتور اواخر زمستان و اوایل بهار انجام می شود. به این صورت که یک سوم تا یک دوم ساقه ها و شاخساره های جانبی کوتاه می شوند. برای هرس بازجوان سازی رز مینیاتور، ساقه های قدیمی را تا پایه قطع کرده و این عمل برای بقیه ساقه ها در سال دوم و سوم تکرار می شود.

روشهاي برون شيشه‌اي تكثير رز مينياتوري شامل گرفتن قلمه از گياه اصلي و ريشه‌دار كردن اين قلمه‌هاست(Fitch, 1977). اما پيشرفتهاي بوجود آمده در تكثير گياهان زينتي از طريق كشت بافت به ما اين امكان را مي‌دهد كه از هر تك گره موجود براي تكثير استفاده كنيم. نفوذ تكثير از طريق كشت بافت در گياه رز مينياتوري به حدي است كه پيش‌بيني مي‌شود تمتم گزينشهاي مربوط به كولتيوارهاي رز وابسته به پتانسيل آنها براي ريزازديادي از طريق كشت بافت باشد(Sauer et al., 1985). در نتيجه هر روشي كه بتواند موفقيت ريزازديادي اين گياه را تأمين نمايد در صنعت توليد و تكثير رز مينياتوري بسيار مهم و ارزشمند است. در تمام تكنيكهاي ريزازديادي رز مينياتوري از محيط جامد شده توسط آگار براي فراهم كردن شرايط رشو و تكثير ريزنمونه‌ها استفاده مي‌شود(Skirvin et al., 1990). اين محيط در مقايسه با محيطهاي مايع حالتهايي مانند شيشه‌اي شدن را كمتر نشان مي‌دهد(Pierik, 1987). البته گاهي به منظور تكثير بيشتر و كاهش همزمان پديده شيشه‌اي شدن از محيطهاي داراي دو فاز(فاز مايع روي فاز جامد) نيز استفاده مي‌شود(Pierik, 1987). گاهي نيز ابتدا ريزنمونه‌ها را در محيط مايع كشت داده و سپس به محيط جامد نتقل مي‌كنند(Brave et al., 1986). سيستمهاي دوفازي بسيار پرهزينه‌اند و براي تكثير رز مينياتوري به صورت عمده از سيستمهاي كشت در محيط جامد استفاده مي‌شود. براي موفقيت در تكثير اين گياه بايد موفق به توليد حداكثر شاخصاره گرديده و سپس شاخصاره‌هاي حاصل را ريشه‌دار كرد.

گل رز گل نسترن گل آبشار طلایی رز فرانسوی

تنگرس به ژاپنی آلو قطره طلا گیلاس سیاه کوهی